Gazze’de her gün yüzlerce İsmail kurban edilirken, Gazze dışında kalan günümüz İbrahimleri üzerine düşen teslimiyet ve temsiliyeti yerine getirmiyorlar maalesef...
Zira bugün Gazze’de Allah için kurban olan İsmailler yetim, çaresiz ve yalnız bırakılmışlar Ümmetin İbrahimleri tarafından.
Ne onları destekleyen bir babaları ne de onları bıçaktan azat edecek koç kurbanları var.
Oysa iman, teslimiyet ve samimiyet testinden çoktan geçmişlerdi. Bıçak kemiğe dayandı, en azizlerini feda etmişlerdi Allah’ın davası uğruna...
Peki, neden bir İbrahim çıkıp da azat etmiyor İsmailleri...
Çünkü İbrahimi teslimiyet ve temsiliyeti gösterecek, Nemrutlara baş kaldıracak İbrahimlerimiz yok artık!
Gazze’de analar en aziz İsmaillerini kurban olmaya hazırlayıp, iman ve teslimiyetin zirvesini yaşarken, bizler Bayram tatilinde otel rezervasyonları oluşturma peşindeyiz.
Fakat edebiyat parçalarken biz de Hacer, İbrahim ve İsmaillerin cennetine talibiz( !)
Dolayısıyla Kurban Bayramı, yalnızca bir ibadet değil, bir imtihanın, bir teslimiyetin, bir aşkın adıdır.
Hz. İbrahim’in ateşe yürüyüşüdür, Hz. İsmail’in bıçağın altında sergilediği tevekkülüdür.
Ve asırlar sonra bizlere düşen: O aşkı, o teslimiyeti kendi kalbimizde yeniden uyandırmak…
Kurban, kesilen bir hayvan değil yalnızca; kurban, en aziz olan İsmaillerin Rahman’a sunulmasıdır. Kimi zaman bir hırs, kimi zaman bir korku, kimi zaman bir evlat... Herkesin bir “İsmail”i vardır gönlünde. Ve her İsmail, insanın Rabbine olan sevgisinin sınavıdır.
“Teslim ol İbrahimce” der Kurban Bayramı. Yani en sevdiğinden vazgeçmeye hazır ol. “Kurban ol İsmailce” der; Rabbine razı, kadere rıza göster. Bıçağın kesip kesmemesi değil, yüreğin ne kadar bağlı olduğu sınanır her bayram sabahı.
Bugün sofralar kurulurken, bayramlaşmalar yapılırken bir soru düşsün aklımıza: Ben neyimi kurban edebilirim? Neyi Allah için terk edebilirim? Hangi alışkanlığımı, hangi sevgimi, hangi korkumu?
Çünkü kurbanlık hayvan sadece bir semboldür. Asıl olan, kalpteki bağı koparmaktır dünyadan. Allah uğruna bir şeylerden vazgeçebilmektir Kurban..
Bu bayram, İbrahim’ce bir yürekle yürüyelim Rabbe doğru...
İsmail’ce bir teslimiyetle bırakalım her şeyi O’na...
Unutmayalım ki; kurban kimine vuslat, kimine hasret… Lakin herkes için bir muhasebe zamanıdır.
Gazze’deki İsmaillerin bıçaktan azat olması için, Ümmetin İbrahimleri acilen cihat ruhunu diriltip, Nemrutlara baş kaldırmalı!
Rabbim Ümmetin İbrahimlerine uyanış, feraset ve cesaret bahşeylesin.
