“Ölüleri diriltip kabirlerinden çıkaran”  insanı hiç yokken hayat sahasına getiren Allah Teâlâ, öldükten, toz toprak olduktan sonra tekrar diriltmeye elbette kadirdir. Bütün insanları kabirlerinden kaldırıp Mahşer yerine sevk edecek ancak O`dur. “Ben yerimden kalkmam, ben bir yere gitmem” diyebilecek bir varlık yoktur.

Ölüm ırmağı ile ahiret denizine akanlar, “Kalk!” borusu vurulunca mezarlarından dışarı fırlayıvereceklerdir. Hem, dünyaya geldikleri gibi, bölük bölük, teker teker ve birbirlerinden doğup türeme ile de değil, ilk insandan son insana kadar dünyaya ne kadar Âdemoğlu gelmiş, dünyadan ahirete ne kadar insan gitmişse hepsi birden, hepsi emirle kabirlerinden Arasat meydanına çıkarıvereceklerdir.

Kıyamet günü denilen, Kur`an-ı Kerim`de de çok zikredilen o müthiş gün, işte budur. O gün inkâr etmekle bir kimse mahşer meclisine gitmekten kurtulamaz, ancak inkârı sebebiyle rahmetten uzak kalır ve cehennemi boylar.

Herkesçe malum olduğu gibi imanın altı şartından biri de “Ve`1-ba`sü ba`de`1-mevt = Öldükten sonra tekrar dirilme” ye inanmaktır. Ahiretin varlığını kalben tasdiktir. “Ben öldüm, artık benim hesabım kapandı” demek ahmaklıktan başka bir şey değildir.

Çürümüş, toz olmuş, dağılmış, zerre haline gelmiş bir şeyi toplamak mı daha zor, yoksa hiç yoktan var etmek mi? İnsanı yoktan var eden Allah Teâlâ tekrar diriltmekten elbette aciz değildir.

Hiç kimse dünyaya kendi yiğitliğiyle, kendi kudretiyle gelmemiştir. Yine dünyadan gidişi de kendi elinde değil. Onu mekândan mekâna; önce babanın sulbüne, sonra ana rahmine, sonra dünya meydanına, sonra kabir evine, daha sonra da Arasat kışlasına sevk eden bir kuvvet vardır.

Daha ilerisini de söyleyelim. Meselâ: Bir kimse yansa, kül olsa, ondan zerre kalmasa veya bir canavar yese, vücudundan yine bir şey mevcut olmasa, tozu, dumanı ve ona ait bir kıl kadar eser bulunmasa, Yüce Allah o kimseyi yine diriltip mahşer meclisine getirecektir.

Ölümsüzlük: Hesaplar görüldükten sonra, cennetlik olanlar cennete, cehennemlik olanlar da cehenneme sevk edilecekler ve artık ölüm diye bir şey de yoktur.

Âlemde her gün her saat binlerce varlık yaratılıyor, doğan çocuklar, hayvanların yavruları, daha neler neler? Bunları yaratan, başka başka varlıklar yaratmaz mı? Ya ölenler! Dünyada ölümsüz bir dakika yoktur. O bir dakikanın içinde kaç can gider, kaç can gelir? Dünya durdukça kim bilir ne kadar insan gelecek ve gidecektir? Ölümden sonra dirilmek de tıpkı ölümün gibidir. Seni yaşatan, öldüren, elbet diriltmeye de kadirdir.