Bismihi Teâla
Milli Eğitim Akademisi Başkanlığı Yönetmeliği resmi olarak yürürlüğe girdi.
Muhtevası, öz olarak öğretmenlerin mesleki gelişimlerine destek sağlamak.
Daha önceleri benzer şekilde Milli Eğitim Hizmet İçi Eğitim Merkezleri vardı.
Amaca ne düzeyde hizmet ettiği tartışılabilir.
Şöyle bir bakalım:
Hizmet içi kurslar, mahalli ve merkezi şekilde yürütülürdü.
Mahalli eğitimler çoğu kez sönük geçerdi.
Özellikle merkezi hizmet içi eğitimler öğretmen camiası için
tatil yapmak, kafa dinlendirmek için belki bir fırsattı.
Öyle herkese değil tabii ki.
Yolunu yordamını bulanlar için belki öyleydi.
Gerçi “akademi” güçlü bir adlandırma olarak göze çarpıyor.
Uygulama, öğretmen camiası için bir fırsat mı?
Yoksa yolunda görünmek mi?
Bekleyip görmek lazım gelir.
Umarız Hizmet İçi Eğitim Merkezleri gibi magazince olmaz.
Öğretmenlerin akademik gelişimleri elbette hafifsenmez.
Akademik başarı önemli olabilir fakat tek başına mesleki başarıyı
temsil etmeye yetiyor mu dersiniz?
Öğretmenlerin ruh sağlığı önemlidir.
Öğrenci harika öğretmene mi muhtaç,
Yoksa okula mutlu ve okula severek gelen öğretmene mi?
Öğretmenlerin akademik gelişimleri kadar kıymetli olan,
öğretmenlerin kişilik gelişimlerini destekleyen programların
varlığıdır.
Yani manevi gelişimlerini desteklemek…
Evrensel ahlak ilkeleri hiçbir zaman değişmeyen sabitelerdir.
Olumsuz yüksek enerjiye sahip eğitmenlerle
öğretmenler mutsuzsa bugün akademi eğitimleriyle
sorun hal olunacak mı?
Kalın sağlıcakla…
