Zorlamak mı, zorluk çıkarmak mı?

Hayatın birçok alanında bu kavramları kullanırız. Aile içinde, iş hayatında, arkadaşlık ilişkilerinde ve daha birçok alanda bu ifadelerin canlı sahneleriyle karşılaşırız.

Zorlamak, zorlanan açısından birazcık iradeye müdahale olması nedeniyle hoş görünmese de netice olarak olumlu bir anlama sahiptir, çünkü bir işin yapılmasıyla sonuçlanır.

Fakat zorluk çıkarmak hiç de öyle değildir. Muhatabımızı suçlamaya, bir şeyler itham etmeye yöneliktir. Daha da önemlisi muhatabın bir şeyler yapmasını sağlama değil elini kolunu bağlama niyetidir.

Zorluk çıkarmak günlük hayatta ve bütün insani ilişkilerde anlaşmaya giden yolları tıkamak, hayatı kördüğüm edip yaşanmaz hale getirmektir.

Ama ben siyaset dünyasını hedef alarak zorlamak veya zorluk çıkarmak kavramları üzerinde bir kaç şey söylemek istiyorum.

Aslında bu konudaki düşüncelerimi “Müslümanca muhalefet” başlığı altında ara sıra dile getirmeye çalışıyorum.

Dikkat ederseniz siyasette zorlayan da zorluk çıkaran da genellikle muhalefet tarafı olur.

Çünkü bir ülkede Müslümanca iktidar ne kadar önemliyse Müslümanca muhalefet de o kadar önemlidir, hatta iktidardan da önemlidir. Çünkü böyle bir muhalefet güzel ve hayırlı ne kadar iş varsa iktidarı zorlar, teşvik eder, harekete geçirir.

Bugün Gazze konusunda bu siyasete şiddetle ihtiyaç vardır. Mademki az çok bir şeyler yapabilme imkanı iktidarın elinde, o halde buna zorlanmalıdır hem de ciddi anlamda zorlanmalı ama kesinlikle zorluk çıkarılmamalıdır.

Her şey bir yana, zorlamak öncelikle bir iyi niyettir, Rabbimiz bu niyetten dolayı zorlayana da zorlanana da yardımcı olur, yollarını açıverir.

Rabbim niyetimizi her daim hayır üzere eylesin!