YOLUNU AÇ BİZE…

Kapanmak ve kapatmak…

Hele bir de kapatılmak…

Yerine göre rahmet, yerine göre zahmet.

Hayata gözleri kapamak misali…

Kapanan göz değil, hayat…

İmtihanın sona erişi…

Yeni ve bambaşka bir diyara geçiş…

Tuba ya da Zakkum ağacı yeşermesi için,

Toprağın altına kapatılmak…

Ya cennet bahçelerinden bir bahçe,

Ya da cehennem çukurlarından bir çukur…

Söylem ve fiillerinin karşılığı olarak…

Gül bahçesine girmek varken,

Nar çukurlarında debelenip durmak.

Maske ile değil,

Takva ile ağzı kapamak…

İraden ile yapman gerekeni

Mecburiyetten yapmak…

Çok konuşma, gıybet yapma…

Yalan söyleme, haram yeme…

Ateşe sürükleyen nicelerinden kaçınmak…

İman ile gönlü açmak,

İlim ile zihni açmak,

Amel ile öncü olmak…

Ya Hak namına söylemek,

Ya da nefse inat susmak.

Velhasıl;

Hastalıklar her tarafta somutlaşınca,

Mekke ve Medine’ye giden yollar kapatıldı.

Cami ve okullara giden yollar kapatıldı.

Eş, dost ve akrabaya giden yollar kapatıldı.

Kur’an ve sünnet ile evlerimizi mescide dönüştürüp,

Reyyan kapılarını Sen bize aç ALLAH’IM.

Allah(cc)’a emanet olunuz.