Şımarık çocuklar

 Son dönemlerde sıkça duyduğumuz ebeveyn şikâyetleri arasında şımaran çocuklar meselesi mevcut. Aileler durumdan muzdarip olduklarını, ellerinin kollarının bağlı olduğunu, evlatlarına karşı bir şey yapamadıklarını ve bir çıkış kapısı aradıklarını ifade etmekteler. Şımarık davranış gösteren çocukların özelliklerine baktığımızda; bu çocuklar her durumda ve her şartta kendisinin ve isteklerinin ön planda olmasını isteyen, isteklerini ertelemeyi bilmeyen, karşısındakilerin isteklerine de saygı göstermesi gerektiğini öğrenememiş, bulunduğu ortamda bütün ilgiyi üzerine toplamaya çalışan, mızmızlanan, mutsuz, agresif tavırlar sergileyerek, ağlama krizlerine giren, sadece kendi dediğini yaptırmaya çalışan, isteklerini yaptırmak için tutturan, ısrarcı ve inatçı olabilen, sürekli şikayet eden ve hiçbir şeyden memnun olmayan çocukların davranışlarını şımarıklık olarak adlandırabiliriz. 

Duruma baktığımızda burada da yanlış ebeveyn tutumu devreye girmektedir özellikle küçük yaşlardan itibaren yetişkinlerin sergilediği yanlış tutumlar, bazı çocukların kişilik alanlarında tamiri zor bir sorunun doğup büyümesine neden olur. Yanlış tutumların sürekli olması halinde söz konusu sorun da kalıcı olur ve çocuğun tüm geleceğini etkileyecek bir soruna dönüşür.

Çocukların şımarmasına neden olan yanlış ebeveyn tutumlarına baktığımızda karşımıza şunlar çıkmaktadır;

* Anne babası tarafından sadece kendisi varmış ve en önemli şey onun istekleriymiş gibi davranılarak büyütülmüş bir çocuk, başkalarının duygularına, acılarına, beklentilerine de kayıtsız kalır ve insanları anlamak, anlayış göstermek gibi bir empati duygusunu öğrenemez.

*Bu ebeveynler çocuklarının her istediklerini o anda yerine getiriyorlar bu da çocuklarda bir iş için beklemeyi sabretmeyi öğrenmemelerine neden olur.

 *Bu çocuklar anne babalarının sadece kendisine hizmet etmek zorunda olduğuna inanmışsa, kendisinden başka kimseyi umursamaz.

 * Ağlayıp, tepindiği anda kuralların bozulduğunu ve isteklerinin yapıldığını görüyorsa zamanla uyum ve davranış bozuklukları geliştirir.

 * İnat ederek, öfkelenerek isteklerini elde eden çocuklar, içinde bulunduğu toplumda iletişim dili olarak saldırganlığı benimser ve isteklerini bu şekilde onları korkutarak elde etmeye çalışır.

Ebeveynler neler yapabilir

*Çocukları hayata hazırlayın hayatı çocuklara hazır olarak sunmayın. Yaşına uygun sorumluluklar vererek çocuğu yaşama hazırlayabilirsiniz.

* Çocukları cam fanus içinde yetiştirmeyin yoksa çabuk kırılırlar. Risk almayı göze alın.

*Ev içinde mutlaka kurallar olmalı ve bu kurallar kararlılıkla uygulanmalı koyduğumuz kural çocuğun gelişim düzeyine uygun olmalıdır.

*Evdeki kurallarda karar alma mercii çocuklar olmamalı kararlar önem derecesine göre ya ortaklaşa alınmalı ya da evin reisi tarafından alınmalı

*Çocukların her isteği yerine getirilmemeli, hayatta her istediklerinin olmayacağını erkenden öğrensinler, yoksa hayal kırıklığına uğrarlar. Çocuklara kontrollü bir şekilde yoksunluk duygusu yaşatılmalıdır.

*Sosyal hayattaki sorunlarına müdahale etmeyin kendi problemini kendisi çözsün

*Bu çocuklara yetişkin otoritesi hissettirilsin bu konuda özellikle babalar devreye girsin.

Sonuç olarak diyebiliriz ki hiçbir çocuk anne karnından şımarık olarak doğmuyor. Şımarık çocuklar ebeveynlerin yanlış tutumlarının sonucu olarak meydana geliyor. Anne babalar tutumlarını gözden geçirerek radikal değişikliğe gitmeli, önce kendilerini değiştirmeliler ki çocuklar kolayca değişebilsinler.

Vesselam.