PKK’nın tasfiyesi süreci önemli mesafeler aldı. Bu konu çerçevesinde siyaset de iyice hareketlendi. Süleymaniye taraflarında sembolik bir silah bırakma töreninin organize edildiği ilan edildi. Basın kuruluşlarından, STK’lardan, siyaset çevresinden birçok kesim bu programa davet edildi. Ancak son anda dışarıdan insanların davet edilmesi iptal edildi. Bu iptalin suiistimallerin, şovların önüne geçmek için hükümet tarafından yapıldığı konuşuluyor.

Sürecin nereye evrileceği, nasıl sonuçlanacağı henüz bir bilinmezlik. Ancak herkes umutlu bu sefer. Önceki süreçlerin akıbetine uğramaması herkesin beklentisidir. Herkesin umutlu olmasının belki de en önemli nedeni, güçlü bir iradenin bu sefer net bir şekilde görülmesidir. Ancak tarafların ne kadar samimi olduklarını zaman gösterecek. Çünkü zamanında bu konu çok suiistimal edildi. Siyasi emellere alet edildi. Halkın yaşadığı ağır travmalar üzerine siyaset inşa edilmeye çalışıldı. Bu sefer bunların hiç birine müsaade edilmemesi gerekiyor. Bir de sabote etmek isteyen odakların çokluğu var işin içinde. Bu memlekette kardeşliğin oluşmasını istemeyen, kaosa mahkum kalmamızı, bir birimizle uğraşmamızı isteyen yerli ve yabancı o kadar çok odak var ki onların müdahale etmelerine engel olmak için çok sağlam önlemler alınmalıdır. Bunlar aynı zamandan ilk günden beri PKK’nın arkasında duran, besleyen, kaosa yatırım yapan odaklardır. Bunlar denklemin dışına atılmadan bu sürecin başarıya ulaşması mümkün değildir.

Silahların ortadan kaldırılması, terörün bitmesi, kanın akmasının önüne geçmek ve belki de en önemlisi, Kürt toplumunun başından PKK sopasının indiriliyor olması toplumun desteklediği ve arzuladığı bir güzellik. Belki ondan sonra içi dolu bir kardeşlik sürecinin başlayabileceğinden söz edilebilir.

Silahların tasfiyesi sonrasında PKK defterinin tamamen kapatılması, ne yapılacak ve konuşulacaksa siyaset kurumu içerisinde yapılması bir zorunluluktur. Osmanlının yıkılışı süreci ve Cumhuriyetin kurulması sonrasında bu memlekette yaşanan tüm sorunların kaynağı; İslam üst şemsiyesinin altından çıkma heveslilerinin yaptıklarıdır. Bu teşhisi net olarak koymamız lazım. İslam ortak paydası ile ancak birliktelik kültürü oluşabilir. Bunun temel harcı da kardeşlik ve elbette ki tam ve katışıksız bir adalet anlayışının esas alınmasıdır.