Elbise, örtünme ve korunma aracıdır. Karı-koca arasındaki ilişki de tıpkı böyledir. Her biri, karşı tarafın üzerine örtü çeker, onu korur. İslâm, insan denen şu varlığı bütünü ile ve olduğu gibi ele alır, onun yapısını ve fıtri karakterini aslına uygun biçimde kabul eder ve bu realist yaklaşım içinde elinden tutarak onu bütünü ile yüceliklerin zirvesine tırmandırmaya çalışır. İşte bu bakış açısı ile insana yaklaşan İslâm, kanın ve etin atılımını anlayışla karşılayarak üzerine bu tatlı soluğu üfler ve bu nazik örtüyü örter.

Ayetin orijinalinde geçen “libas” kelimesi elbise anlamına gelir. Kur’an-ı Kerim’in eşleri birbirleri için elbise olarak nitelendirmesi, istiare sanatına örnek oluşturmaktadır. Elbise insan için en önemli ihtiyaçlardan biridir, zira birçok faydası bulunmaktadır. Yüce Allah, kadın ve erkeğin birbirleri için elbise gibi oldukları ve bu şekilde elbisenin faydalarını da birbirlerine yansıtmaları gerektiğini buyurmaktadır.

Elbise insanın ayıplarını örter, öyleyse eşler de birbirlerinin ayıp ve kusurlarını örtmeliler, sadece örtmekle kalmayıp o ayıpların aşikâr olmasının da önünü almalıdırlar. Eşlerden her biri ötekisini günahların peşinden gitmekten alıkoymalı ve olumsuzluğun türünün fertleri arasında yayılmasının önünü almalıdır. Şu halde eşlerin her biri eşinin ayıbını perdeleyen bir giysi konumundadır.

İnsan elbisesiyle çok yakındır, karı-koca da birbirleriyle çok yakın olmalıdırlar. Başkaları aralarında olup bitenden haberdar olmamalıdırlar.

Mevsimlere göre insanın elbisesi de değişmektedir. Soğuk havalarda kalın, sıcak havalarda ince elbise giyilir. Eşler de birbirlerinin değişen psikolojik durumlarına göre kendileri de değişmelidirler, biraz da görmezden gelmeli, anlayışlı olmalı ve üzerine gitmemeli. Eğer erkeğin psikolojisi bozuk ve çok sinirliyse kadın sakin davranmalı, eğer kadın çok yorgunsa erkek anlayış göstermeli.

Elbise insanı sıcaktan ve soğuktan korur. Eşler de birbirlerini günaha düşmekten korumalıdır.

Elbise insanın vücudunu sıcak tuttuğu gibi, eş te evi sıcak tutmalı, onun bulunmasıyla aile sıcak bir yuvaya dönüşmeli.
Elbisenin insan için süs ve ziynet olması gibi eşler de birbirleri için ziynet olmalıdırlar.

Yüce Allah ayette kadın ve erkeğin birbirleri için karşılıklı elbise olduklarını buyurmuştur. Bundan da kadın ve erkeğin eşit oldukları, kimsenin kimseden üstün olmadığı anlaşılmaktadır.

İnsan kendi istediği, beğendiği ve sevdiği elbiseyi alabildiği gibi, evlenecek olanlar da eşlerini kendileri seçmeli. Başkasının zoruyla sırf o istiyor diye evlenmek olmaz.

İnsan elbise alacağı zaman kendisine yakışan ve dengi olan elbiseyi alır. Evlenecek olanlar da karşı tarafın kendisinin dengi/küfüv olup olmadığına dikkat etmelidir. Kadın ve erkek birbirlerinin dengi olmalıdırlar.