Batman’ın Kozluk İlçesine Bağlı Beşkonak Köyü’nde 1971 yılında dünyaya gelen Şehid Kutbettin, altısı erkek ikisi kız olmak üzere sekiz çocuklu bir ailenin çocuğuydu. Henüz 18 yaşındayken ailesiyle birlikte Nusaybin’e yerleşen Şehid Kutbettin’in Babası Hacı Şükrü, kardeşine ait bir iş hanında bekçilik yapmaya başlarken Kutbettin ve kardeşleri bir lokantada çalışmaya başladı. Şehid Kutbettin’in kardeşi Keramet, camide Kur’ân-ı Kerim dersi veren bazı gençlerle tanıştı. Onları çok seviyor, zamanının çoğunu onların yanında geçiriyordu. Şehid Kutbettin ilk zamanlarda kardeşinin bu durumundan rahatsızlık duyuyordu. Keramet o dönemlerde dört tekerlekli bir tabla ile sokaklarda sebze satıyordu. Daha sonraları kardeşleriyle beraber bir dükkân inşa ederek sebze satmaya burada devam etti. Bir gece Keramet, iki kardeşleriyle saat 23.00 gibi dükkânı kapatarak evlerinin yolunu tuttular. Ancak birileri onları takip ederek küçük kardeşlerini kaçırdı. Olay evlerine yakın bir yerde meydana geldiği için ve diğer kardeşi Keramet eve koşarak Şehid Kutbettin’e haber verdiler. Şehid hızla dışarı çıktı onun geldiğini fark eden saldırganlar kardeşlerini bırakarak oradan uzaklaştı. Şehid Kutbettin bu olaya çok sinirlendi ve caminin yolunu tuttu. Çünkü o camide medrese eğitimi alan gençlerden şüphelenmişti. Şehid Kutbettin camideki gençlerin yumuşak tavrından olayla ilgilerinin olmadığını anladı. Şehidin amcaoğullarından biri “Sabaha kadar sabredin, erken saatte evinize gelen kimse ondan şüphelenin” şeklinde bir öneride bulundu. Bu öneri makul gelmişti. Sonraki gün sabahın erken saatleriydi. Kapıları çalındı. Gelen bir komşularıydı. Bu komşularının bazı aile fertlerinin PKK ile ilişkisi zaten biliniyordu. Olayın kimler tarafından yapıldığı da açığa çıkmıştı. Bu arada camideki gençler olay ile ilgili bilgi almak için Şehide haber gönderdiler. Yaşanan bu olaydan sonra Şehidin camide Kur’ân dersi veren gençlere sevgisi artmıştı. Kendisini affettirmek için evde yemek yapıp gençlere gönderdi. Artık zamanının büyük çoğunluğunu onlarla geçiriyor. Namaz vakitlerinde, ezana dakikalar kala caminin yolunu tutuyordu.

KARDEŞİ ABDULHALİM’İN DİLİNDEN ŞEHADETİ
Manav dükkânımızın karşısında “Suka Kaçakçiya” diye bilinen çarşıda bir pastane vardı. Bu pastane Erzincan’lı bir Alevi tarafından açılmıştı ve burada ahlak dışı olaylar yaşanıyordu. Müşterileri genelde kız ve erkeklerden oluşuyordu. Müşteriler pastaneye girince etraflarına perde örtülüyor ve orada her türlü ahlaksızlık yapılıyordu. Çevredekiler buranın nasıl bir yer olduğunu biliyordu. Bir gün bir tane komşumuzun 20 yaşlarındaki kızı pastaneye girdi hemen arkasından da iki asker içeri girdi. Perdenin arkasına geçtiler. Şehid bunu görünce çok sinirlendi. İçeri girdi ve perdeyi açtı. Yaşanan ahlaksızlığı görünce sinirlerine hâkim olamadı ve askerleri dövmeye başladı. Komşumuzun kızına da bir tokat attı. O sırada oraya birçok kişi toplandı. Şehid olay hakkında orada toplananlara bilgi vererek “Memleketimizde, askerler bizim halkın kızlarıyla böyle şeyler yapıyor, nasıl gayretiniz ve namusunuz bunu kaldırıyor?” diyerek namusun öneminden söz etti. Asker dışarıdan silahını alarak olay yerine geldi. Onun geldiğini görenler oradan uzaklaştı. Şehid de pastanenin bitişiğindeki giyim dükkânına girdi. O dönemlerde askerin öldürdüğü “terörist” olarak adlandırılır ve öldüren ceza yemezdi. Dolayısıyla asker, Şehid Kutbettin’i öldürürse terörist öldürdüm deyip kurtulacağını düşündü ve ateş etmeye başladı. Tarih, 12 Nisan 1994’ü gösteriyordu. Şehid 3 kurşun almıştı ve hastane yolundayken şehadete kavuştu, Hacılarla mezarlığına defnedildi. Olaydan sonra katil yakalandı ve az bir ceza aldı.

ŞEHİD GÜZEL AHLÂKLIYDI
Şehid Kutbettin’in güzel bir ahlakı vardı. Şehid Kutbettin, camiden ayrılmazdı. Namazlarını sürekli camide cemaatle kılardı. Onun kalbinde İslam ve Kur’an aşkı oluşmuştu. Gözü İslam’dan başka bir şey görmüyordu. Hanımı devamlı şöyle derdi: “Böyle bir şey görmedim, köyden gelip camideki gençlerle tanıştıktan sonra Kutbettin gitti yerine yeni bir Kutbettin geldi.” Allah yoluna uymayan bir şey gördüğünde cevabını hemen verir, düzeltirdi.
Şehid Kutbettin’in üç kızı vardı. Şehid olduğu zamandan iki ay önce ikiz erkek çocuğu doğmuştu.

ANNESİ’NİN DİLİNDEN ŞEHİD KUDBETTİN
Şehid Kutbettin’in ahlakı Müslüman ahlakıydı. Allah yolundaydı. Ondan hiçbir zaman şikâyetçi olmadık. Nusaybin’de akıl baliğ oldu, köyde iken daha küçüktü. Nusaybin’de Müslümanlarla tanıştı, aralarına katıldı. Allah yolundaydı. Biz ondan razıyız, Allah da ondan razı olsun. Beni ve babasını çok severdi. Babasının bir dediğini iki etmezdi. Bizi dinlerdi. O komşusunun namus ve şerefi için şehid oldu. Bunu düşünerek şükrediyor, ferahlıyoruz. Allah da bizlere sabır verdi. Onunla övünç duyuyorum. Allah, şehadetini kabul etsin. Onun şehid olduğu sabah, bir oğlum daha oldu. Allah büyüğü aldı, küçüğünü verdi. O’na şükürler olsun.