"Onlar (İsrailoğulları) bir tuzak kurdular ve buna karşılık Allah da bir tuzak kurdu. Allah tuzak kuranların en hayırlısıdır. ”

(Âl-i İmrân Suresi, 55)

Atâ İbn Ebî Rebâh’dan şöyle dediği rivâyet edilmiştir:

 Abdullah İbn Abbâs radıyallahu anhümâ bana:

- Sana cennetlik bir kadın göstereyim mi? dedi. Ben:

- Evet, göster, dedim.

İbn Abbâs şöyle dedi:

- Şu (iri yarı) siyah kadın var ya! İşte bu kadın (bir gün) Nebî sallallahu aleyhi ve sellem’e geldi ve “Beni sara tutuyor ve üstüm başım açılıyor. İyileşmem için Allah’a dua ediniz” dedi.

Nebî sallallahu aleyhi ve sellem:

“Eğer sabredeyim dersen, sana cennet vardır. Ama yine de sen istersen, sana şifa vermesi için Allah’a dua ederim” buyurdu.

Bunun üzerine kadın:

- Ben (hastalığıma) sabrederim. Ancak sara tuttuğu zaman üstümün başımın açılmaması için dua buyurunuz, dedi.

Nebî sallallahu aleyhi ve sellem de ona dua etti.

 (Buhârî, Merdâ 6; Müslim, Birr 54.)

“Bir insana başkaları önünde verilen öğüt, öğüt değil, hakarettir.”

(Hz. Ali (K.V))