BİR AYET-İ KERİME

“…Sözü yerine getiriniz! Çünkü verdiğiniz sözden mutlaka sorguya çekileceksiniz!”

(İsrâ Suresi, 34)

BİR HADİS-İ ŞERİF

“Hz. Ömer, kızı Hafsa dul kaldığında şunları anlatmıştır:

Osman b. Affân (ra) ile görüştüm ve “İstersen Hafsa’yı sana nikahlayayım.” diyerek ona bir teklif yaptım, fakat o, ‘düşüneyim’ dedi. Birkaç gün bekledim.

Sonra tekrar karşılaştık ve bana:

–Bu günlerde yeni bir evlilik yapamam, dedi. Ardından Ebû Bekir (ra) ile görüştüm.

–İstersen Hafsa’yı sana nikahlayayım, dedim. Ebû Bekir (ra) sustu; bana hiç cevap vermedi. Ebû Bekir’e Osman’dan daha fazla gücendim.

Aradan birkaç gün geçti, Peygamber Hafsâ’yı istedi. Ben de Hafsâ’yı onunla evlendirdim.

Sonra Ebû Bekir’le karşılaştım, bana:

–Hafsa’yla evlenmemi teklif ettiğin zaman cevap vermediğim için belki bana gücendin, dedi. Ben de, evet, dedim. Ebû Bekir:

–Hz. Peygamber’in, Hafsa’yı andığını bildiğim için, yaptığın teklife cevap vermedim. Peygamber’in sırrını ifşa edemezdim. Peygamber fikrinden vazgeçmiş olsaydı, ben Hafsa’yı kabul ederdim, dedi.”

(Buhârî, Megâzî, 12)

BİR HİKMETLİ SÖZ

"Sâbit’ten (ra) rivayet edildiğine göre Enes (ra) şöyle demiştir:

Resûlullah , ben çocuklarla oynarken yanıma geldi ve bize selâm verdi. Beni bir işe yolladı. Bu yüzden annemin yanına gelmekte geciktim.

Geldiğimde annem:

–Neden geç kaldın, diye sordu.

–Peygamber beni bir işe yolladı, dedim.

–Ne için (nasıl bir iş için) yolladı, deyince:

–O bir sırdır, dedim. Bunun üzerine annem:

–Peygamber’in sırrını hiç kimseye söyleme, dedi.

Enes: “Ey Sâbit, yemin ederim ki, eğer bu sırrı birine söyleyecek olsaydım, onu mutlaka sana söylerdim.” dedi."

(Buhârî, İsti’zân, 46)