Bu yazımda Gazze’de ömrü direnişle geçen ile bundan vazgeçen iki örneği karşılaştıracağım. Bununla mutaassıp olmayan okuyucunun bazı gerçekleri öğrenmesine katkı sağlayacağımı umuyorum. 2004 yılı iki örnek için önemli bir yıl, ikisi de Yaser Arafat’ın önemsediği kişilerdir.

Önce direnişi bırakan ve dünyevi menfaatlere kendini kaptıran “Ş”den başlamak istiyorum. Han Yunus’tan olan “Ş” 2004 yılında Şer’i Hâkimlerin sınavına katılır. Ancak büyük bir başarısızlıkla sınavdan kalır ve yüzün üzerinden sadece 9 puan alır. Bu puan söz konusu kişiyi normal şartlarda değil hâkim yapmayı onu Şer’i Mahkemelerde vasıfsız bir memur bile yapmaz.

Ancak onun hâkim seçilmesi, Filistin’deki güvenlik güçlerinin liderlik heyeti içinde yer alan general kardeşi “A” tarafından sağlanır. Sınavdan sonra kardeşi “A” Yasir Arafat’a mektup yazarak kardeşinin hâkim olarak atanmasını rica eder. Adet üzere Arafat da aldığı puanı göz önünde bulundurmadan aynı talebi Şeyh Temimi’ye iletir. Şeyh Temimi de “Ş”nin 100 üzerinden 09 puan aldığı halde hâkim olarak atanmasını sağlar.

Hâkim “Ş” 2007 yılından beri çalışmıyor ama her ay 2500 dolara tekabül eden maaşını tıkır tıkır alıyor. Adam hâlâ yaşıyor, burnu kızarmadan, başını eğmeden ve utanç duymadan insanlar arasında gezip dolaşıyor.

Direnişçi örneğimiz ise Basim Kadih ve eşi Sina Kadih’tir. Onlar da Gazze’nin Han Yunus şehrinden. Basim işgalciye karşı direnişini ömrünün sonuna kadar sürdürdü. Onun savaş konusundaki deneyimi, patlayıcı konusundaki uzmanlığı ve Siyonist işgal rejimine karşı olan direniş ruhu dilden dile dolaşıyordu. O kadar şöhret buldu ki Yasir Arafat Gazze’deki güçlerden bu şahıs konusunda bilgi istemiş, patlayıcılar konusunda kendisinden istifade edilmesi talimatını vermişti.

Ve işgal güçleri tank ve zırhlı araçlarla 2004 yılında Basim’in evini kuşattı. Basim, işgalcilere karşı kahramanca çarpışmak için eşinden çocuklarını alıp evden çıkmasını istedi. Ancak eşi Sina çocuklarını sağ salim çıkardıktan sonra işgalciye birlikte karşı koymak için eşinin yanına döndü.

İşgal güçleri daha fazla yaklaşıp çatışma artınca Basim patlayıcı kemerini beline bağladı ve eşinin koruma ateşi altında evin üstünde düşmana pusu kurdu. İşgal askerlerini taşıyan araç eve iyice yaklaşınca askerlerin arasında üzerindeki patlayıcıyı patlattı. Askerler eve girmek isterken bu kez eşi onlara karşı direndi ve o da üzerindeki patlayıcıyı patlattı ve eşinin hemen arkasından şehadete erdi.

Kassam Tugaylarına mensup direnişçi Basim ve eşi Sina arkada kalan insanlara görev ve makamları bırakarak şehit oldular. Şehitlerin önemsemediği ve değer vermediği makam ve mevkilere oturan bazıları ise direnişi kötü göstermeye, zaman zaman maaşları kesilince de yanaklarına vurmaya başlayacak kadar kişiliksizleştiler.

Dr. Fayiz Ebu Şemmale

filistinhaber