KÜBRA EKİCİ / Doğruhaber

Peygamber Efendimizin en dikkat çekici, en önemli özelliklerinden biri güvenilir olmasıdır. Onun bu özelliği peygamberlikten önce ve sonra hiç değişmemiştir. O daha cahiliye döneminde güvenirliği sebebiyle "Muhammedül-Emin “veya "El-Emin" adıyla anılmış birisidir. Bütün hayatının temel ekseni doğruluk ve dürüstlük olan peygamberimiz, kendini öldürmek isteyenlerin bile mallarını çekinmeden emanet ettikleri bir insandır. Hicret ederken, kendisine emanet edilen malları, sahiplerine iletmek üzere Hz. Ali`ye bırakması, en zor anında bile emanete riayet ilkesinin önemli bir örneğidir.

Peygamber Efendimiz yirmi yaşlarında iken Mekke'de olan Hilfü'l Füdul, adlı harekete katıldı. Güçlüden değil, haklıdan yana oldu ve dürüst bir tacir olarak dikkat çekti. Otuz beş yaşlarında olduğu sırada yapılan Kâbe tamirinde Haceru'l_Esved'i yerine koymak için Kureyş'in ileri gelenleri arasında çıkan anlaşmazlıkta hakemlik yaptı ve herkesi memnun eden, adaletli bir kararla problemi çözerek bir kez daha insanların güvenini kazandı. “Münafığın üç özelliği, vardır. Konuştuğu zaman yalan söyler ,Söz verdiğinde sözünde durmaz, Kendisine bir şey emanet edildiği zaman ihanet eder. “Peygamber Efendimizin doğruluk ve dürüstlüğünü düşmanları bile kabul etmiştir. Nitekim kendisine Peygamber Efendimizin İslam`a davet mektubu ulaşan Bizans İmparatoru Herakleios, onun hakkında daha fazla bilgi almak için ticaret amacıyla Suriye'ye giden Mekkelileri huzuruna davet etti. İmparatorun huzuruna çıkarılan Mekkelilerin arasında müşriklerin lideri Ebû Süfyan da vardı. İmparotor, Mekkelilere Hz. Muhammed`in toplumda nasıl bilindiğini sorunca Ebû Süfyan, onun "El Emin" yani güvenilir bir insan olarak bilindiğini söyledi. Bunun üzerine imparator, Peygamberimiz hakkında anlatılanlardan, bu özelliklerin ancak bir peygambere ait olduğunu ifade eder.