Obama’nın, “Guantanamo’yu kapatacağım” sözünden yıllar sonra, herhangi bir suç isnat edilmeksizin suçsuz bir şekilde Guantanamo’da tutulan masumlara yönelik hükümetin işlediği kötü cürmü ve halen orada süren korkunç insan hakları ihlalini hatırlaması gerekir.

“Fiziksel olarak göründüğüm gibi değilim.” Bu sözler, 45 yaşında Suudi asıllı İngiltere vatandaşı Şakir Amir’in, Afganistan’da El Kaide sanıklarıyla beraber Küba’daki Guantanamo’ya nakledilmesinin 10. Yılında ailesine gönderdiği mektubun bir cümlesidir. Kendisine herhangi bir suç isnat edilmediği halde halen Guantanamo’nun demir parmaklıkları arasında tutuluyor.

Amir gönderdiği mektupta ailesine şöyle sesleniyor, “sağlığım çok kötü durumda, eklem iltihabından muzdaripim. Ayrıca böbrek, kalp ve mide rahatsızlığım var. Bunların yanı sıra işitme ve görme sorunları yaşıyorum. Saçlarım da dökülüyor.” Ancak çocukları üzülmesin diye, “bunlara rağmen halen iyiyim” dedi.

ABD Eski Savunma Bakanı Donald Rumsfeld, Guantanamo’yu 10 yıl önce açtığında orada bulunanları “kötülerin kötüsü” olarak değerlendirmişti. Guantanamo’da hala açılışının üzerinden 10 yıl geçmesine rağmen mahkeme önüne çıkarılmadan ve kendilerine hiçbir suçlama yöneltilmeden 171 kişi tutuklu bulunuyor. Bunun için Guantanamo’nun 10. Yıl dönümü özelde Amerika ve genelde dünyanın hepsinde “utanç yılı” olarak nitelendirilir.

Şakir Amir’in mektuplarını okuduğumuz zaman, kritik sağlık durumu bizi gerektiği kadar etkiliyor mu? Sadece Şakir Amir’in sağlığı için değil; herhangi bir suç isnat edilmeden ve mahkemeye çıkarılmadan 10 yıl boyunca ağır şartlar altında tutuklu bulunmaları tabi ki bizi etkilemesi gerekir.

Amir, son 10 yılını Guantanamo’da, unutulmuş bir şekilde yaşadı. Otuzlu yaşların ortalarında bir genç olarak Guantanamo’ya giren Amir, Kırklı yaşın ortalarına kadar orada ihtiyarladı. Orada, çeşitli işkencelerden geçiriliyor. Tek kişilik hücrelere atılıyor. Mektubunda anlattığına göre işkenceler sebebiyle çektiği acılardan dolayı günlerce gözüne uyku girmediğini anlatıyor.

Unutulan sadece Şakir Amir değildir. Londra’da kendisine ulaşamayan, kimden yardım isteyeceğini bilmeyen ve bekleme işkencesi çeken hanımı ve çocukları da ona ortaktır. Bütün bu olanlara rağmen ABD bu durumu görmezden gelerek, Şakir Amir’i adil yargılama hakkından mahrum bırakıyor.

İşkenceleriyle, zulmüyle yargısız cezalandırmalarıyla 10. yılına giren Guantanamo hiç şüphesiz Amerika için bir utanç kaynağıdır. Bizim de buna sesiz kalmamız bu durumun daha fazla devam etmesine izin vermemiz mümkün değildir. Esirler yargılanmadan belirsiz bir zamana kadar Guantanamo’da kalmalarına vicdanımız tahammül etmemelidir.

Şakir Amir’in yargılanması veya İngiltere’ye iade edilmesi konusunda İngiltere’nin yaptığı girişimler sonuçsuz kaldı. İngiltere Dış İşleri Başkanı William Hague gayretlerini sürdürerek Şakir Amir’in maruz kaldığı zulmün sona erdirilmesini sağlamalıdır. Çünkü Şakir Amir’in çektikleri herkes için bir utanç kaynağıdır.

Kaynak: The Independent
Tercüme: Mücahid Temel / doğruhaber