Hâkka Suresi

Kur`an-ı Kerim`in Mekke`de nazil olan surelerinden olan Hâkka Suresi elli iki ayetten oluşmaktadır. Kur`an-ı Kerim`in altmış dokuzuncu suresidir. Hâkka suresi ismini ilk ayetlerinden almıştır. Hâkka, kıyamet veya ölümle birlikte ortaya çıkan hakikattir.

Surenin ilk ayetlerinden sonra Semud ve Ad kavimlerinden bahsedilmektedir. Onlar Allah`ın peygamberlerinin geleceğini söylediği günü yalanlayan kimselerdi. “Semûd ve Âd kavimleri, yüreklerini hoplatacak olan büyük felaketi (Kıyameti) yalanladılar.” (Hâkka: 4) Bu yalanlamaları neticesinde; “Semûd kavmi korkunç bir sarsıntı ile helâk edildi. Âd kavmine gelince, onlar da uğultulu ve dondurucu şiddetli bir rüzgârla helâk edildi.” (Hâkka: 5-6)

Diğer kavimler de surenin içinde örnek olarak verilmektedir. Kıyametin kopuşundan sur`a üfürülmesine, göğün yarılmasından çökmesine kıyamet bahsi geçer. Hiçbir sırrın gizli kalmadığı bir gündür o gün. Kitabı sağından verilenler vardır. Onlar o gün “Gelin, kitabımı okuyun, ben hesabımla karşılaşacağımı zaten biliyordum.” diyeceklerdir. Cennet onlar için hazırlanmıştır. Cennet nimetleri içerisinde onlara, “geçmişte yaptıklarınıza karşılık yiyin” denilir.

Kitabı solundan verilenler ise o gün “Keşke kitabım bana verilmeseydi!” diyeceklerdir. Hesabını veremeyeceği amellerle doldurmuştur amel defterini. Başını vuracak yer arayanlardır onlar. Dünya malından bir fayda görmemişlerdir. O hesap ile yakalanması emredilir. Yakalanır ve cehenneme atılır. Uzunluğu yetmiş arşın olan bir zincire vurulur. İnkarları ve hakikati yalanlamaları sebebiyle bu azapa müstehak olurlar. Geldikleri yerde hiçbir dostları yoktur. Yiyecekleri de sadece cehennem ehlinin yedikleridir.

Bu sözler Allah Azze ve Celle`den alınıp tebliğ edilen sözlerdir. Bir kahin sözü değildir. Bu sözler şair sözü de değildir. Allah Azze ve Celle`nin Rasulüne bildirdikleridir. Peygamber, Allah Azze ve Celle`ye isnad ettiği ve kendisine ait olan bir söz söyleyemez. Böyle bir durum mümkün değildir. Kur`an-ı Kerim, Allah`a karşı gelmekten sakınanlar için bir öğüttür ve inkar edenler için de bir pişmanlık sebebidir.