DOĞRUHABER

Rivayet edilir ki, Kıyamet günü cehennem ortaya çıkınca öylesine kükreyecek ki; bütün ümmetler dehşetinden dizleri üstüne kapaklanacaklardır. Allah (cc) buyuruyor ki:

“... Ve sen her ümmeti dizüstü çökmüş (ne olacağını endişe ile bekler) görürsün. Her ümmet amel defterini almaya çağırılır (Casiye: 28)

İnsanlar cehenneme yaklaştırıldıklarında onun öfke ve kükreyişini duyacaklar, bu kükreyiş beşyüz yıllık mesafeden duyulacaktır. O zaman peygamberler dahil herkes kendi derdine düşerek “ben ne olacağım, ben ne olacağım” diyecektir. Yalnız Peygamber Efendimiz (sav) müstesna. O (sav), “Ümmetim ne olacak, ümmetim ne olacak” diyecektir. O sırada cehennemden dağlar gibi bir ateş kütlesi çıkacaktır. Peygamber Efendimiz (sav)`in ümmeti “Ey ateş kütlesi! Namaz kılanlar, doğru-luktan ayrılmayanlar, Allah`tan korkanlar ve oruç tutanlar hakkı için geriye dön!” diye yalvararak ateşi geldiği yere göndermeye çalışacaklar, fakat ateş geri dönmeyecektir.

Bu sırada Cebrail (as)`ın “Ateş kütlesi Muhammed`in ümmeti üzerine yöneldi.” diye seslendiği duyulacaktır. Cebrail, elinde bir bardak su ile gelerek Peygamber Efendimiz (sav)`e uzatacak ve “Ey Allah`ın Rasulü! Bunu al, ateşin üzerine at.” diyecektir. Peygamber Efendimiz (sav) Cebrail`den aldığı bardağı ateşin üzerine boşaltır boşaltmaz ateş sönecektir.

Peygamber Efendimiz (sav), “Bu su nedir? diye soracak, Cebrail (as)`dan şu cevabı alacaktır: “Bu senin ümmetinin, Allah korkusu ile ağlayan günahkarlarının gözyaşıdır. Şimdi ateşin üzerine serpip onu Allah`ın izni ile söndüresin diye sana getirmem emredildi.”

Peygamber Efendimiz (sav) şöyle dua ederdi: “Allah`ım! Bana senin korkun ile ağlayan iki göz bağışla.”

Gözyaşı dökmek konusunda şu beyit ne kadar düşündürücüdür:

“Ey gözlerim, günahıma ağlar mısınız?

Ömrüm ellerimden uçtu, gitti de farkında olmadım.”

Peygamber Efendimiz (sav) şöyle buyurduğu bildiriliyor:

“Hiç bir mümin düşünülemez ki, Allah korkusu ile gözünden sinek başı kadar yaş çıksın ve elmacık kemiğine kadar insin de o kula cehennem ateşi değsin.”

Rivayete göre Muhammed İbni Munzir rahimehullahialeyh ağladığı zaman gözyaşları ile yüzünü, sakalını ovar, “Duyduğuma göre gözyaşı değen yere cehennem ateşi değmez.” derdi.

Mümin Allah`ın gazabından korkmalı ve kendini nefsin arzularına uymaktan sakındırmalıdır. Nitekim Allah (cc) şöyle buyuruyor:

“Nefsinin azgın arzularına uyan ve dünya hayatını (Ahirete) tercih edenlerin varacağı yer cehennemdir. Rabbinin makamından ve nefsini azgın arzulardan alıkoyanların varacağı yer ise cennettir.” (Naziat: 41)

Allah`ın gazabından kurtularak sevab ve rahmetine nail olmak isteyenler, dünyanın sıkıntılarına sabırla katlanmalı, Allah`ın emirlerine uymakta ısrar etmeli ve günahlardan sakınmalıdırlar.

İmam Gazali – Kalplerin Keşfi