“Muhakkak ki biz sizi korkuyla, açlıkla ve mallardan, canlardan ve ürünlerden eksiltme ile imtihan edeceğiz. O sabredenleri müjdele!” (Bakara / 155)

İmtihan! İsmi gibi ve okunuşu kadar çetin bir kavram... Yerine göre bazen acı, elem, zorluk ve sıkıntıyı bazen de sevinç, ferahlık, bolluk ve kolaylığı kapsayan bir ifade… Ve imtihan etme! Sınama, bir diğer değişle…

Sınayan ve sınanan!

Açlıkla sınanan ve toklukla sınanan; varlık ve yoklukla sınayan!

Evet, şu fani dünya hayatında gâh düşman korkusu gâh -İmam Şafii’nin teviline göre- Allah korkusu ile sınanmaktayız. Kimi kez açlık ve kıtlıkla yılda bir kez ise -İmam Şafi’nin teviline göre- Ramazan-ı şerif orucuyla sınanmaktayız. Bazen malın çalınması, yağma edilmesi ve telef olmasıyla -İmam Şafi’nin teviline göre- bazen de zekât ve sadakayla sınanmaktayız. Yine ölümle, hastalık ve ihtiyarlıkla sınanmaktayız.

Ve ayeti kerimede beşinci ve son olarak zikredilen bir imtihan, bizi bekleyen! Ürünlerden eksiltme/meyvelerden noksanlaştırma… Meyve ve mahsullerin soğuktan, yakıcı rüzgârlardan, fırtınadan veya çekirge ve diğer afetler ile telef olması ile sınanmaktayız. İmam Şafii (RA) ise bu ibareyi çocukların ölümü ile tefsir etmekte ve not düşmekte:

“Zira çocuk, kişinin gönlünün mahsulü ve meyvesidir.”

Ebu Musa (RA)’nın rivayet ettiği bir hadis-i şerifte ise Peygamber Efendimiz (SAV) şöyle buyurmakta:

Bir kulun çocuğu öldüğünde Allah-u Teâlâ, meleklerine: “Kulumun çocuğunu mu aldınız?” diye sorar. Onlar da: “Evet” derler. Allah Teâlâ tekrar: “Onun kalbinin meyvesini mi aldınız?” buyurur. Onlar da “Evet” derler. Bunun üzerine Allah Teâlâ: “Kulum ne dedi?” diye sorar. Onlar da: “Sana hamd etti ve istircâ (yani; biz Allah’tan geldik ve sonunda ona dönücüleriz, dedi) etti” derler. Bunun üzerine Allah-u Teâlâ: “Kuluma cennette bir köşk bina edin ve ona ‘Beyt’ül Hamd’ (hamd evi) ismini verin” buyurur.

Kalbinin meyvesi alınan; çocuğu vefat eden öyle çok kimse var ki! Buna mukabil ‘Beyt’ül Hamd’e sahip olan azınlıkta maalesef. Zira bu acıyı herkes yudumlayamıyor. Bu ilahi takdire öyle herkes boyun eğemiyor ve isyan ediliyor çoğunlukla… Esasen...