Biz bugün büyük firavunları ve tağutları bir tarafa bırakacağız. Asıl bunlar nasıl türüyor, insanlar nasıl firavunlaşıyor, bu işin başlangıcına gidelim dedik.

Ve bu işe bizzat kendimizden başlayalım, bizim firavunlaşma ihtimalimiz var mıdır, ne kadardır, başlangıç emareleri nelerdir?

Hani Hazreti Ömer’in (RA) acaba ben de münafıklardan birisi miyim diye bir korkusu rivayet edilir ya… Resûlullah (SAV) münafıkların listesini kendisinin sır kâtibi Huzeyfe’tul Yemânî’ye vermişti, sadece o biliyordu.

Bir gün Hazreti Ömer o listeyi almak için Huzeyfe’nin peşine koşmuştu, o da korkmuştu ki listeyi alacak ve hepsinin boynunu vuracak diye. Hâlbuki Hazreti Ömer o listede kendi adının olup olmadığını öğrenmek istiyordu, “Ne olur söyle, benim adım da var mı o listede” diyordu.

Acaba ben de münafıklardan birisi miyim diye kendisinden şüphelendiği gibi, bizler de kendimizde firavunlaşma temayülü var mıdır, firavunlaşma hastalığı var mıdır diye gerçekten düşünmeliyiz. İyi bilinmeli ki her insanda tuğyan damarı vardır, her insan tuğyan edebilir, tağutlaşabilir, firavunlaşabilir, yeter ki ortamını bulsun, fırsatını bulsun.

Tuğyanın, firavunlaşmanın emareleri vardır, başlangıç işaretleri vardır, eğer bunların farkına varır, yani erken teşhiste bulunabilirsek ve bir de tedavi olmak istersek Allah’ın izniyle firavunlaşmaktan kurtuluruz. Böylece hem biz kurtuluruz, daha da önemlisi etrafımızdaki insanlar kurtulur.

Kendimizin dışında çevremizdeki insanlarda böyle firavunlaşma emareleri gördüğümüzde de buna engel olabiliriz. Fakat başkalarını bir tarafa bırakalım da biz kendimizden başlayalım. Çünkü bir insan en çok kendisine hâkim olabilir, kendisine söz geçirebilir. Kendisine hâkim olamayan birisinden başkalarına hâkim olmasını beklemek abestir.

Öncelikle aile hayatımızdan başlamalıyız, nelerdir bu emareler?
...

MAKALENİN TÜMÜNÜ OKUMAK İÇİN TIKLAYIN!