“Kesimhanede Sıra Bekleyen Koyunlar”

Birazcık ağır kaçan bu benzetmeyi Kayseri’de meşhur Demirci Hocamız yapmıştı.

Doksanlı yılların sonunda vefat eden Demirci Hocamız (Osman Çapacı, Kadıköy Müftüsü Tevfik Çapacı’nın babası, Allah rahmet eylesin) Yıllarca kürsülerde vaaz etmiş, camiler dolup taşmıştı. İhtiyarladığında biraz performansını kaybetmiş, birazcık da zenginlere dokunduğu için dinleyicisi azalmıştı.

Bir cuma günü çok sevdiğim bu hocamızı dinlemek için Camii Kebire vardığımda manzara öğleydi, cemaatin bir kısmı camiye girmemiş avludaki banklarda oturmuş ezanı bekliyordu, hocamız bunun farkındaydı. Bir ara sözü oraya getirdi;

“Şimdi şu camiye girmeyip ezanın okunmasını ve vaazın bitmesini bekleyenler var ya, kesimhanenin avlusunda sıra bekleyen koyunlar gibidir” dedi, dediğinin doğruluğunu güzelce izah etti.

Evet, kesimhanelerin bahçelerinde bekleyen koyunlar ve sığırların geriye dönme, oradan çıkıp kurtulma ihtimalleri var mıdır?  Fakat birazdan kesilme sırasının kendilerine geleceğinden habersiz oynaşıyorlar, vuruşuyorlar, yiyorlar içiyorlar.

Gerçi insanlar tarafından kesilip yenilmesi için yaratılan bu hayvanların diģer hayvanlara nispetle ölüm hakkında en az bilgiye sahip olmaları Allah’ın bir başka lütfudur.

Fakat yaratılmışlar içerisinde ölüm hakkında en çok bilgiye sahip olan ve kendisine çeki düzen vermesi gereken insanoğludur.

Epeydir ölümün kuşatması altındayız, ölüm etrafımızda kol geziyor, yaşadığımız beldede her gün salalar veriliyor, bugünkü vefat eden kimmiş diye dikkat kesiliyoruz. Tamam, bir kısmı ihtiyar ve kronik hastalarımız, onların ölümlerine şaşırmıyoruz ama büyük bir kısmı ölümü hiç üzerine konduramadığımız, aklımızdan geçirmediğimiz kişiler.

Hal böyleyken tam anlamıyla uyanamadığımızı, bir türlü kendimize gelemediğimizi görüyorum, rahmetli hocamızın benzetmesi biraz ağır gelse de Rabbimiz Enbiya Suresine böyle başlıyor;

 “İnsanların hesaba çekilecekleri gün iyice yaklaştı, onlar ise gaflet içerisinde haktan yüz çevirmekteler.”

 İnşaallah ben yanılıyorumdur, inşaallah insanımız ölüme hazırlanıyordur, bizim bilmediğimiz salih ameller işliyordur.

Nitekim bazen hiç tahmin etmediğimiz bir takım insanların imanlarına ve güzel amellerine vakıf oluyoruz ve seviniyoruz.