İmtihan Dünyası

İnsan sosyal yaşamı boyunca çeşitli sınavlarla karşı karşıya kalabiliyor. Herkesin imtihanı farklı olduğu için herkesin bakışı ve düşüncesi de kendi yaşamışlığı kadardır. Kimse kimsenin ne çektiğini ne yaşadığını tam olarak bilmediği için sadece imtihanı en zor olan kişi kendisiymiş gibi görür ve böyle algılar. Tarihsel süreçlere baktığımızda Peygamberlerin, sahabelerin, âlimlerin imtihanları hep farklı olmuştur. Kimi çocuğuyla imtihan edilirken kimi eşiyle imtihan edilmiştir. İmtihanın mahiyeti farklı olmasına rağmen biz ilahi buyruklara dikkat etmeden bu tür imtihanları genelleştirirsek doğru bir mantık yürütmemiş oluruz.

Oysaki herkesin yükü farklıdır herkes kendi yükü kadar sorumludur. Kimse kimsenin yükünü yüklenmediği için kendi sorumluğumuzun bilincinde olup böyle bir psikoloji geliştirmek en mantıklısıdır. Kimi elli kilo kaldıramazken kimi iki yüz kilo kaldırabiliyorsa kurban olduğum Allah; herkesi farklı şekilde yaratmış, programlamıştır. Bu programlanmayla karınca kendi kilosunun üstünde yük taşıyabilirken başka bir varlık kendi kilosu kadar yük taşıyamayabilir. Bu anlamda her insandan aynı performansı beklemek de çok doğru değildir. Bak şu çocuk otuz matematik yapmış sen neden yapamamışsın şu komşu bu kadar fen yapmış sen neden yapamadın. Ya da ben sınava girseydim senden daha iyi yapardım demek hoş olmayan bir tutum ve davranış.

 Çok da fazla ağlamanın sızlamanın bir işe yaramadığını düşünenlerdenim. Bir şey olmamışsa vardır bir hikmeti demek ya da öyle düşünmek gerekir. Tabi ki anlık psikolojilerle moral ve motivasyon sağlamak için bazı cümleler sarf edilebilir fakat önemli olan doğru düşünmek ve doğru mantık kurmaktır. Allah insanı korkuyla, açlıkla, canla ve malla imtihan ediyorsa biz de buna iman etmişsek hiç bilmiyormuş gibi hareket etmek inancımıza uymayan bir bakış açısıdır. Bu bakış açısı olsa olsa ancak edebiyatta olur.

Doğru bir bakış açısı, doğru bir mantıkla olaylara yaklaşmak hayatımızı da kolaylaştırır. Her meseleye hikmet nazarıyla bakıp Allah katında artı puanlar toplayabiliriz. Son zamanlarda sınavlarla ilgili geldiğim nokta kesinlikle herkes kendi sınavından ve yakınlarından sorumludur. Kimsenin bu süreçte daha da fazla yük alma kabiliyeti kalmamıştır. Yok, şu bu puanı aldı ben alamadım gibi psikolojiye kesinlikle kapılmayın kardeşlerim. Her şey yeri zamanı geldiğinde netleşir. Bu çocuk beni çok yoruyor cümlelerini lütfen kullanmayın değerli abilerim. Siz daha çocuk görmemişsiniz.

Sonuç olarak herkes kendisini, ailesini, çevresini iyice tanımalı, görev ve sorumluluklarının farkında olduktan sonra gerisi imtihandır. Eğer insan nefes alabiliyorsa, kalbi atıyorsa eve gidip bir çorba içebiliyorsa çocuklarıyla anne babasıyla oturup kalkabiliyorsa bundan daha güzel bir şey var mıdır? En güzel bölüm insanın evidir, çocuklarıdır. Çocuklar için de en güzel bölüm annesinin babasının evidir. Rabbim; herkesin imtihanını kolaylaştırsın gönlüne göre versin.

Selam ve dua ile…