Eğitim Cidden Külfetli Bir Şey

Bismihi Teala

Külfetlidir zira ciddi bir nüfusa sahipsin.

Hassastır zira kamudur, yarınındır.

Tutunduğun daldır.

Hemencecik akla gelen sanırım dalın dayanağı.

Dalın sağlamlığı sadece gövdeye mi bağlı?

Hayır!

Asıl, gövdenin beslendiği gıdaya ve dayandığı şecereye…

Okul öncesinden yükseköğrenime,

totalde büyük bir hazineye sahipsin.

“Eğitim ordusu,

İlim irfan ordusu,

Kültür ordusu…”

Ne dense yaraşır.

Peki, kazın görünen ayağı böyle de

ya görünmeyen ayağı:?

Sayısal veri olarak pek çok ülkenin nüfusuna denksin..

Lakin lafla peynir gemisi yürüse, ne iyi olurdu.

Maarife ne kadar kaynak ayrılsa yeridir, hakkıdır.

Son zamanlarda eğitime ciddi kaynak ayrılmıyor değil.

Bütçeden kaynak ayırmak tek başına yeterli olsaydı...

Ah, bu israf!

İsrafın zihninizde neyi çağrıştırdığını az çok tahmin edebiliyorum:

Finansman.

Eskilerin deyişiyle metelik.

Daha Devlet baba ne yapsın(!)

Kesenin ağzını bolca açmadı mı?

Buna can kurban!

İroniye mi kaçtı.

Görünen köy kılavuz istemez olaydı, dermişim.

Neyse sadede geleyim.

Son zamanlarda eğitime ciddi olanaklar ayrılıyor.

TUİK, 2022 verilerine göre eğitim harcamalarının başında,

okul öncesi ve yükseköğrenim gelmektedir.

Şu var ki, kamu menfaatine hizmet etmeyen ne varsa çalı çırpıdır.

Yani mühim olan kaynakların aktığı mecradır.

Çark insafa mı, israfa mı işler?

İşin marifeti burada.

Yüzyıllık süreci insafa yormada emek veren ne iyidir.

İsrafla geçirenin vay haline!

Kaynaklar ya neslin ihyası için seferber edilir ya da imhası için…

Başka yolu yok.

Gelmiş geçmiş zaman içerisinde

tarih kimilerini muhsinler diye kaydetmiş kimilerini münkirler…

Her nimetin bir külfeti vardır.

Önemli olan külfet-nimet dengesini yakalamak.

Bizde özellikle son yüzyılda eğitimde aşılamayan külfet nedir?

Onu da okuyucuya bırakayım.

Kalın sağlıcakla…