Kitap okumanın nasıllığı

Bismihi Teâlâ

Okuma sevgisi ve alışkanlığı kazandırma yaşları vardır.

Okul öncesinden başlar bu süreç…

İlkin dinleme, izleme ve görsel okuma olarak başlar.

Okul yaşı ile birlikte yazılı sahifelerle muhatap olunur.

Nitelikli bir okur,

birinci çocukluk yaşından yetişmeye başlar.

En can alıcı iki şey:

Neyi, nasıl okuyacağı…

Yazının değinmek istediği de budur.

Yani okumanın nasıllığı hakkında.

Geçen gün bir öğrencimizin velisiyle söyleşiyorduk.

Kitapevinden okuması için çocuğuna bir kitap aldığını söyledi.

Veli bilinçli.

Diyor ki;

‘’Kitabı aldım elime, içine bir göz gezdirdim.

Ne göreyim:

Çocuk kitabı diye aldığım, cicili, bücülü kapağın içinde sakıncalı şeyler!

Açıkça sihre teşvik,

Nesnelerin kendiliğinden var olduğu türünden süblimine mesajlar vs.’’

Aman dikkat! Sıkıntılı yayınlar çok.

‘Astarı yüzünden pahallı’ ya mal olabilir.

Mamafih, sapla samanı karıştıran büyük bir kitle de yok değil!

Kitabın; yaşa hitap etmesi, okuma hazzı vermesi beklenir.

Yazı puntosu, görsel, tasarımın uygunluğu da aranır.

 Sizce de; mana ve ileti daha üst perdeden aranmalı değil midir?

Bilinçli, bilinçsiz çer çöp çok.

Kasıtlı maksatlı oldu mu, çık işin içinden!

Seçenekler çoğaldı. Belki zenginlik olarak kabul edilir.

Lakin değerleri önemseyen ailelerin doğruyu bulma ödevi vardır.

Diğer deyişle seçenekler arasında erdeme, genel ahlaka ve fıtrata hizmet edeni bulma.

Kendimiz almış olalım ya da kendisi almış olsun.

Okunan kitabı mülahaza edelim.

İnanın çok zamanınızı almayacak.

Sadece bir iki kilit göndermede bulunduk mu, büyük bir farkındalık oluşturur diye düşünüyorum.

-GÖNDERME BİR: Doğru, yanlış bulduğun ne(den)?

-GÖNDERME İKİ: Katılıp, katılmadığın ne(den)?

Yani eleştirel okuma ruhunu vermekten korkmayalım, derim.

Hassasiyetimiz, sadece okunabilecek kitapla sınırlı kalmamalıdır.

İzlediği film, çevirim içi oyun ve sanaldaki gezinti alanlarında da olsun.

Özetle, okuma eylemi üstünkörü olamaz.

Yegâne masumları, masum olmayan el’e teslim etmeyelim.

Kalın sağlıcakla.