Adalet Bakanlığı’na Açık Mektup

 

5275 sayılı kanunun 51. Maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmişti.

 

Madde 51: 

(1) – Hükümlüler; kurum içindeki veya dışındaki durumları, eğitim ve iyileştirme faaliyetlerine etkin katılmaları, kurum düzenine karşı tutumları ve kendilerine verilen işlerdeki gayretleri dikkate alınarak teşvik esaslı ödüllerden yararlandırılabilir. 

(2) – Bu madde hükümleri, çocuk hükümlüler için de geçerlidir. 

(3) – Hükümlülere verilecek ödüller şunlardır: 

a) Kapalı ceza infaz kurumlarında bulunan evli hükümlüler, ceza infaz kurumu personelinin yakın nezareti olmaksızın mahrem görüştürülebilir.

b) Çocuk hükümlüler, en geç iki ayda bir kez olmak üzere, üç saatten yirmi dört saate kadar anne ve babasıyla veya vasisiyle kurum ya da etkinliklerde ceza infaz kurumu personelinin yakın nezareti olmaksızın aile görüşmesi yapabilir. 

c) Haftalık ziyaret süresi, iki saate kadar uzatılabilir.

d) Kapalı ziyaretler yerine açık ziyaretler yapılabilir.

e) Üst üste kullanılmayan en fazla üç haftalık ziyaret süresi toplu olarak kullandırılabilir.

f) Haftalık telefon görüşme süresi veya sayısı iki katına kadar arttırılabilir.

h) Sosyal, kültürel veya sportif etkinliklerden öncelikli veya daha uzun süreli yararlanmaları sağlanabilir.

I) Tek kişilik odalarda televizyon bulundurma imkânı verilebilir.

j) Hediye verilebilir.

k) Takdir belgesi veya tavsiye mektubu verilebilir.

 

Bütün bu saydığım haklarımızın 1 Nisan’dan beri yürürlüğe girmesiyle birlikte maalesef zerresinden yararlandırılmamışız. Aldığımız duyumlara göre başka cezaevlerinde üç aydır bu imkânlardan tüm mahkûmlar yararlanıyor. Biz burada şimdiye kadar henüz açık ve kapalı görüşlerimizi bile bir saat yapmış değiliz. Hep yarım saat, kırk beş dakika çerçevesinde görüşlerimiz gerçekleşmiştir.

 

Cezaevinde açılan tüm kursların hepsine dilekçe yazmamıza rağmen yararlandırılmamışız. Atölyeye gidip değişik sanatları öğrenme imkânı da maalesef bulamamaktayız. Dış kantin yok. Sıcak su, haftada iki gün veriliyor. Bu da litre iledir. Çamaşır, banyo derken abdest almaya su bulamıyoruz. Her tarafımızdan sular fışkırırken maalesef bizler bu sıcakta bile suyu kendimize dökmeye kıyamıyoruz. Arkadaşlarımız kitap yazıyor, bilgisayarlarını vermiyorlar. Kitaplar yarım kalmış bekliyor. Ziyarete gelen görüşçülerimizi çok sıkı bir şekilde gereksiz aramalardan geçirerek rahatsız ediyorlar. Biz gün ve gece boyunca maltada çalan müzikten rahatsız oluyoruz. Namaz kılarken, Kur’an okurken gelen sesten rahatsız oluyoruz.

 

Öte yandan kantinden aldığımız radyoların hoparlörlerini başkalarını rahatsız etmesin diye çıkarıyorlar. Müzik, film, futbol, magazin, haber, vs. kanallara izin veriliyorken, bize hitap eden bir ulusal kanala izin vermiyorlar. Cımbız, bıyık makası, tırnak çakısı, misvak ve esans yasak! Allah-u Tebareke ve Teâlâ(CC)’ya hamd olsun ki Kur’an yasak değil. Ellerimiz ve ayaklarımız prangalı olup bedenimiz tutsak olsa da ruhumuz özgür, kimse ona zincir vuramaz. Ve Allah dostları tüm aziz kardeşlerimiz, sizler de Adalet Bakanlığı’na dilekçe yazıp kardeşlerinize sahip çıkın!