ji teref Yekîtiya Alim û Medreseyan (ITTIHADUL ULEMA) û Enstîtuya Selahaddîn-î Eyyûbî ve li Navenda ITTIHADUL ULEMA 4emîn Sempozyûma Navneteweyî ya Selaheddîn-î Eyyûbî hat lidarxistin.

Piştî sempozyûmê daxuyaniya dawî hat weşandin.

Di daxuyaniya dawî de ev xal hatin destnîşankirin:

“1. Faktora herî girîng a li pişt îşgala Qudsê, îxtîlafa Mislimanan e. Ya ku Selaheddîn Qudsê bi dest xist, kêm û zêde yekitiya Mislimanan bû.

2. Xaçperestan ji îxtîlafîya misilmanan feyde girtin û Qudsê îşxal kirin. Nûredîn û Selahedîn, Misilmanan kirin yek û Qudsê feth kirin. Gelek ders hene ku em ji vê yekê dersê bigirin.

3. Di dema îşxalkirina Qudsê ya xaçparêzan de, çawa kesên ku bi wan re dikirin hebû kesên ku bi wan re hevkarîyê dikirin jî hebûn.

Dewletên ku ji bo Qudsê cîhadê kirin bi ser ketin. Misilmanên ku bi Xaçperestan re ji bo rizgarkirina cîhana xwe hevkarî kirin, dinyaya xwe winda kirin û dewleta xwe winda kirin. Ji ber vê yekê gelek ders hene ku em ji vê derxin.

4. Fetihkirina Selaheddîn yê Qudsê ne tenê bi leşker û çekan bû, yanî bi cîhada fiîlî nebû. Wî misilmanan ji gelek aliyan ve zindî kir. Li dora wî ekîbeke xurt ji fermandar û aliman peyda bû.

5. Feqî Îsa el-Hekkarî di warê piştgirîya ku aliman ji Selahedîn re alîkarîyê kirine de mîsaleke pir girîng e. Ev alimê Hekkarî bi cil û bergên eskerî û şaşika ulema li serê wî kedeke mezin di siltanbûna Selahaddîn de jî gelek zêde hebû.

6. Pirsgirêka Filistînê, di cîhana îroyîn de ku di demekê de ku Mescîda Eqsa di bin îşxalê de ye, di warê dîrokî, medenî û siyasî de, girîngtirîn bûyer e ku bandorê li welatên herêmê dike.

7. Yek ji pirsgirêkên me yên îro li hember êrîşa Siyonîst asayîbûna hinek dewletên herêmî a bi rêjîma Siyonîst re ye. Yek ji pirsgirêkên me jî ew e ku welatên misilman di nav îxtîlafan de ne. Pirsgirêka sêyemîn jî ew e ku pirsgirêkên dewletên herêmê bi gelê xwe re hene ye. Xemgîniya wan a li ser gelê xwe jî dikare bibe sedem ku bi siyonîstan re hevkariyê bikin.

8. Mixabin hinek dewlet, digel tevî gelê xwe, ev rewşa Filistînê ku têde ye, tenê wekî pirsgirêkeke Filistînî dibînin. Ev nêrîna wan dibe sedem ku êş û azarên filistîniyan zêde bibe û berdewam bike.

9. Alim û saziyên Îslamê bi fetwayên xwe diyar kirin ku dayîna yek kevireke Filistînê jî heram e. Her gavek ku bibe sedema berdewamiya îşxalkeriya li ser Filistînê, ji aliyê şerîetê ve nayê qebûlkirin. Hewldanên normalîzekirinê yên di vê cewherê de bi ti hincetekê rewa nayê dîtin.

10. Pêvajoya dîrokî nîşanî me daye kesên ku bi îşxalkerên ku axên Îslamê îşxalkirine re hevkarîyê kirine winda kirine. Yên ku li dijî îşxalkeran şer kirin, di dawiyê de bi ser ketin.

Eger welatên herêmê difikirin ku ew bi vê şeklê menfeatên rojevê bidestdixin şaş in.

Ev helwesta wan îro zerarê dide Filistîniyan û hemû Mislimanan xemgîn dike; sibê jî dê bibe sedem ku ew xwe winda bikin. Ji ber ku siyonîstan di firsenda ewil da zirarê didin wan kesên ku bi wan ra hevkarîyê kirine.

Di vê cewherê de normalîzekirina ku dewletên herêmê dike mexdûrên filistîniyan û acizkirina Mislimanan, bi rastî dev ji hewldanên xwe yên teslîmgirtinê berdide û teslîm dibe; Em bang li Mislimanan dikin ku di doza Qudsê de li cem gelê Filistînê bi taybetî jî gelê Filistînê rabin.” (ÎLKHA)