Birleşik Filistin” adlı oluşuma tanık olduğumuz bu günlerde bilmemiz gereken şey, Yahudilerin diğer insanlardan farklı oluşlarıdır. Onların sorun ve sıkıntıları da farklıdır. Diğer insanlar gibi değildirler. Onların Holocaust’u hiçbir katliama benzemez. Onların Yahudi kavmiyetçiliği öyle tiksindirici ve aşağılık ki bugüne kadar dünyada benzerine rastlandığı söylenemez.

Filistin’den bahsedilince durum değişmektedir. Filistin ile ilgili bizden istenen Filistinlilerin hiçbir şekilde bir özelliklerinin olmadığı, diğer insanlar gibi olmadıklarına inanmamızdır. Oysa kabul etmek gerekir ki Filistinliler ırkçı, milliyetçi ve ferde münhasır bir Yahudi örgütüyle karşı karşıyadırlar. Kızılderililer gibi ya da Afrikalı zenciler gibi Filistin halkının sıkıntısı ve acıları 19. asrın sömürgesine benzemektedir. Tam da eski Apartheidler’in zulmüne tanık olmak gibi sıkıntılı ve yorucu bir şey…

Bununla birlikte Yahudiler, israilliler ve siyonistler birer istisna olup başkaları gibi değildirler. Onların sıkıntı ve problemleri Yahudilere has bir milliyetçilikten, Yahudi kavmiyetçiliğinden ya da Amerika’da sulta sahibi IPAC’in faaliyetlerinin neticesinden kaynaklanmamaktadır. Hayır, Siyonistlerin etkisiyle bir Filistinli her zaman baskıların ve zulmün kurbanı olmuştur.

Bu gelişmeler önemli birkaç soruyu gözler önüne sermektedir:
Acaba bugüne kadar birleşik hale gelmiş bir hareket tanıyor musunuz ki bu derece yorulmuşluğundan ve ayağa düşmüşlüğünden dolayı sevinsin? Acaba başka birleşik bir hareket tanıyor musunuz ki böylesi bir konu ve hedefini müzelik olan tarihi materyalist olayların sergisi gibi aşağılara çeksin? Böyle birinin olduğunu düşünmüyorum. Güney Afrikalı siyah derililer kendilerini diğer şahıslar gibi mi görüyorlardı? Martin Luter King, kardeşlerinin ve bacılarının temiz olmadığına ve birbirlerine benzediklerine mi inanıyordu? Tahmin etmiyorum… Filistinlilerin birlik hareketi kendini nasıl da bu derece aşağı çekebilmektedir? Sözcüleri birbirleriyle rekabetlere girişmekteler, böylece Filistin olayının tarih içinde yaşanan sömürülerden sadece bir parça olduğunu göstermektedirler.

Bu sorunun cevabı epeyce sadedir. Birleşik Filistin Hareketi işgal edilmiş bir alandır. İşgal edilmiş diğer alanlar gibi Yahudi faşizmine karşı mücadele etmeli ve kendisini feda etmelidir. Bu hareket, vazifesi icabı kendisini ırkçılık karşıtı göstermektedir, ancak ülkesinin dışında sığınmacı kamplarında yaşayan milyonlarca Filistinlinin kendi topraklarına dönüş hakkına karşı oldukça lakayt davranmaktadır. Oysa bütün bunları değiştirmek mümkündür. Filistinliler ve onların destekçileri, Filistin Birleşik Hareketi’ni olduğu gibi görebilirler. Şahsa has ve farklı! Böyle bir işin gerçekleşmesi o kadar da zor değildir. Bütün bunlarla birlikte Yahudilerin iddia ettiği gibi milliyetçilikleri özel ve istisnai ise tabii olarak böylesi seçkin ve ırkçı bir oluşumun kurbanları da o ölçüde seçkin ve istisnaidir.

Bugüne kadar Filistin Birleşik Hareketi Filistin’i kurtarmayı başaramadı. Ancak el değmemiş rüyalarını gerçekleştirme çerçevesinde birleşik Filistin sanatını bilinçli olarak liberal siyonistlerin ekonomik yardımıyla oluşturmayı başardı. Bu hareket elemanlarını her tarafa dağıtarak dünya çapında israil mallarına boykot adı altında bir dizi işler yapmaktadır. Ancak görünen şey, siyonist rejimin İngiltere ile olan ticaretinin daha büyük gelişme göstermesidir. İsrail malları İngilizlerin yiyecek satan marketlerinin raflarında her zaman daha fazla görülmektedir. Filistinlilerin sıkıntı ve problemlerini maddi bakış açısıyla gözler önüne sermek sadece liberal siyonistleri hoşnut etmektedir. Oysa Filistinlilerin sıkıntı ve problemleri şahsa dayanan siyonizm projesinin uygulanmasından kaynaklanmaktadır. Güney Afrikalı siyasetçi Roony Kazriles’in bazı ifadeleri dikkatimi çekti. İsrail’in Apartheid’i hakkında şunları dile getiriyor: “Bu, Apartheid’den çok daha kötüdür. İsrail’in vahşilikleri ve zulmü Apartheid’i şaka gibi göstermektedir. Güney Afrika’daki Apartheid Hareketi hiçbir zaman savaş uçaklarıyla şehirleri bombalamadı. Orada, hiçbir zaman birkaç aylık ablukalarla karşılaşmadık. Hiçbir zaman tanklar evlerimizi harap etmedi”
Kazriles ne kadar da haklı. Siyonizm Apartheid’den çok daha kötü, sömürüden çok daha vahşice bir şeydir. Zira siyonistlerin yaptıkları vahşilikleri ne Apartheidler yapıyordu ne de sömürgeciler. Apartheidler, Afrika insanını sömürme peşindeydiler. İsrail ise Filistinlileri perişan ve yok etme peşindedir. Sömürü, anne ülke ile misafir ülke (sömürgeye tabi tutulan ülke) arasında cereyan eder. Ancak Filistinliler hiçbir zaman anne ülkeyle karşılaşmadılar. Her ne kadar bazıları anne rolü oynadılarsa da…

Filistin halkının çektiği acılar, sıkıntılar ve musibetler gözler önüne serilmelidir. Bununla birlikte Yahudilerin kültürüne, siyasetine ve siyonistlerin ardı arkası kesilmeyen cinayetlerine de dikkat edilmelidir.

Birleşik Hareket bütün bunların karşılığını verebilir mi? Belki de… Ancak her şeyden önceFilistinliler gibi özgür olması gerekir.