Mesela O’nun hayatına doğru yapacağımız bir yolculukta, beşer-peygamber olarak Hz. Muhammed (sav)’in ashabıyla şakalaştığını, sık sık tebessüm edip/ettirdiğini de görebiliriz.

Şakalaşmanın fıkhî hükmü etrafındaki tartışmalar bir kenara, ölçülü ve yerinde olan şakayı Hz. Muhammed (sav) de tasvip etmiştir. Müslümanların biricik örneği Hz. Muhammed (sav)  zaman zaman şakalaşır ancak; “Ben sadece doğruyu konuşurum, haktan başka bir şey söylemem” buyururdu. Hz. Peygamber’in yaptığı şakalar, kırıcı ve yalan içermeyen şakalardı. Hz. Muhammed (sav) tebessüm etmeyi ve nezaketle şaka yapmayı severdi.

İşte Hz. Peygamber’in çevresine tebessüm ettirdiği hadiseler:

Enes b. Mâlik [aktarıyor]: Bir adam, Hz. Muhammed (sav)’in yanına geldi, onu devesine bindirmek istedi, Rasûlullah da, "Biz de seni dişi devenin yavrusuna bindirelim" dedi. Adam, "Ya Rasûlüllah, devenin yavrusuna nasıl bineyim?" diye sorunca, Hz. Peygamber, "Bütün develeri dişi deve doğurmaz mı?" buyurdu.

Hz. Enes'den [rivayetle]: Zahir adında bir bedevî, çölden Hz. Muhammed (sav)’e hediyeler getirmişti. Dönüp gitmek isterken, Hz. Peygamber de ona hediyeler verdi ve; "Zahir, bizim çölde yaşayanımızı temsil eder, biz de onun şehirde yaşayanını temsil ederiz" buyurdu. O, çirkin biri olduğu halde, Hz. Peygamber onu çok severdi. O, alışveriş ederken Rasûlullah arkasından gelir, onu kucaklar, kendisini adama göstermez ve "Ben kimim?" diye sorardı. Adam döndüğü zaman Hz. Muhammed (sav)’i tanır, sırtını O’nun göğsünden ayırmazdı. Hz. Peygamber "Bu köleyi kim satın alacak" diye sorar, adam da "Ya Rasûlullah, o halde beni değersiz buluyorsun" derdi. Hz. Muhammed (sav) "Allah katında değersiz değilsin, onun katında değerin yüksektir" buyururdu.

İbn Abbas [aktarıyor]: Bir adam, "Allah Rasûlü şaka yapar mıydı?" diye sordu. "Evet" diye cevap verdim." Peki Rasûlullah nasıl şaka yapardı?" deyince "Hz. Peygamber hanımlarından birisine geniş bir elbise giydirdi:"Bu elbiseyi giy, Allah'a şükret, eteğini de gelin eteği gibi sürü" buyurdu, dedim."

Hz. Enes [aktarıyor]: Allah'ın Rasûlü, insanların en güzel ahlâka sahip olanı idi. Ebu Umeyr adında bir kardeşim vardı. Hz. Peygamber gelip kardeşimi görünce "Ebû Umeyr, kuş ne yapıyor?" diye sorardı. Kardeşim kuşla oynardı. Bazı namaz vakitlerinde Rasûlullah bizim evde olur, bir seccade serilmesini emreder, seccadeyi süpürür ve sular, sonra üzerinde namaza dururdu. Biz de arkasında namaz kılardık. Seccade, hurma lifinden yapılmıştı.

Hz. Aişe [aktarıyor]: Bir gün Allah'ın Rasûlü benimle koşarak yarıştı ve ben kendisini geçtim. Zamanla şişmanladığımda benimle tekrar koştu ve bu sefer beni o geçti.

Hz. Peygamber sahabelere şaka yaptığı gibi ashabı da zaman zaman O’na şaka yapıyordu. Nuayman el-Ensarî şakacı bir sahabeydi. Hz. Muhammed (sav)’i çok sevdiği için Medine'ye taze meyve, bal, süt gelince hemen onlardan alıp getirerek "Ey Allah’ın Rasûlü, bunu senin için satın aldım ve sana hediye ettim" derdi. Birkaç gün sonra malın sahibi Nuayman'dan malının bedelini istediği zaman, o kişiyi Hz. Muhammed (sav)’e getirip: "Ey Allah'ın Rasûlü, şu adamcağızın mallarının bedelini versene" derdi. Hz. Peygamber de "Ey Nuayman, sen onu bize hediye etmedin mi?" diye sorduklarında, Nuayman: "Ya Rasûlullah, alırken onun parası yanımda yoktu. Senin de ondan yemeni istiyordum, onun için alıp getirdim" deyince, Hz. Peygamber güler ve parasını verirdi.

Medine’ye dönüşte olay duyulunca Hz. Peygamber ve ashabı hatırladıkça bu duruma güldüler.

Yalan ile Eş Anlamlı ve Kırıcı Şakaları Yasakladı

İnsan şahsiyetini, onurunu rencide eden bütün söz ve hareketler, kul hakkını çiğnemektir. Toplum düzeni, bütün fertlerin haklarına riayet etmekle sağlanır. Kendi hakkının çiğnenmesini arzu etmeyen insanın, bir başkasının hakkını gözetmesi kaçınılmazdır. Yalanla eş anlamlı şakalar, bizzat yalan olduğu için haramdır. Ancak şaka, yalan, alay, hakaret gibi aşağılayıcı manada olmamak ve aşırı gitmemek kaydıyla yapılırsa buna müsaade edilmiştir. Muhatabı küçük düşürecek şekilde yapılan fiilî ve sözlü şakalar da Hz. Peygamber'in hadisi ile yasaklanmıştır:

Hz. Peygamber bir grup Müslüman ile birlikte bir yolculuğa çıkmıştı. Akşam namazı kılındıktan sonra, yorgunluktan uyuyanlar oldu. Birisi bir urgan alıp yanında uyuyan arkadaşının ayağına bağladı ve çekti. Neye uğradığını anlamayan o kişi korkup bağırdı. Hz. Muhammed (sav) bu hareketten hoşlanmadığı için: “Hiçbir Müslüman’a, diğer bir Müslüman’ı korkutmak helal değildir” diye buyurdu.