Yıkanır, cenaze namazı kılınır. Ölü doğan çocuklara isim vermek gerekmez. Fakat isim vererek defnetmek iyi olur. Çocuğun ismini ilim ehli salih bir zata koydurmalıdır. Eshab-ı Kiram, çocuklarına isimlerini Peygamber Efendimiz (s.a.)’e verdirmeyi tercih etmişlerdir.

Çocuğa ad koyarken, çocuğun dedesi veya en yaşlı, ilmi en çok olan çocuğu kucağına alır, abdestli olarak kıbleye döner ve ayakta sağ kulağına ezan, sol kulağına kamet okur. İsmi üç kere tekrar etmek, çocuğun ağzına bir tatlı sürmek iyi olur.

Peygamber efendimiz, Hz. Hasan doğunca, kulağına ezan okumuştur. Ezan okuyacak kimse, çocuğu yastık gibi yumuşak bir şey üstüne koyarak kucağına alır. Çocuğu birisi kucağına alıp, ezanı bir başkası da okuyabilir. Bir hadis-i şerifte buyuruldu ki; “Yeni doğan çocuğun sağ kulağına ezan, sol kulağına da kamet okunursa, ‘Ümmü sıbyan’ hastalığından korunmuş olur.” (Beyhekî)
Çocuğa isim koyduktan sonra hayır duasında bulunmalıdır. Peygamber Efendimiz (s.a.v); “Ya Rabbi! Bu çocuğu hayırlı ve salihlerden eyle. Onu güzel bir şekilde yetişmesini sağla” diye dua etmiştir.

Hz. Ebû Mûsel eş’arî; “Çocuğumu doğduğu gün Resûlullah’a götürdüm. Adını İbrahim koydu” dedi. Amr b. Şuayb’ın dedesi ise “Resulullah, yeni doğan çocuğa yedinci günü isim verilmesini ve akika kesilmesini emretti” dedi. (Tirmizi)