Peygamberimiz (s.a.v) buyuruyor ki; “Cennet’e sadece merhametliler girecektir.” Orada bulunan sahabeler “Ya Resulullah! Biz hepimiz merhametliyiz” derler. Peygamber’imiz onlara şöyle cevap verir; “Sırf nefsini esirgeyen kimse merhametli değildir. Merhametli kimse hem kendini ve hem de başkalarını esirgeyendir.”

İnsanın kendine karşı merhametli olması; kendini Allah (c.c)’ın azabından esirgemesi, yasaklarını işlemekten, emirlerini yapmamaktan sakınmasıdır. Bu da günah islemekten vazgeçerek, işlenmiş günahlardan tevbe ederek, ibadet ve ibadet ederken de sırf Allah rızasını gözeterek olur.

Başkasına karşı merhametli olmak da İslam’ın emir buyurduğu haklardır ki; bunlar canlılara hürmet, eziyet ve başkalarına zarar vermemektir.

Nitekim Peygamberimiz (a.s) şöyle buyuruyor:

“Müslüman eli ile ve dili ile başkalarına zarar vermeyen, hayvanlara merhamet ederek onları güçleri dışında kalan iş ve yüklere koşmayandır.”

Efendimiz aynı şekilde;

“Adamın biri bir gün yolda giderken susuzluktan yanacak gibi olur. Bir kuyu bulur, basamaklarından inerek suyun yanına ulaşır, kana kana içerek yukarı çıkar. Bu sırada orada gözüne susuzluktan dili sarkmış bir köpek ilişir gözüne. İçinden; “bu zavallı köpek, az önce benim olduğum gibi şiddetli bir susuzluk çekiyor” diye geçirdi. Yeniden kuyuya iner, ayakkabısına su doldurur ve köpeğe bu suyu verir, hayvanın susuzluğunu giderir. Adamın bu hareketi Allah’ın hoşuna gider, karşılık olarak onun günahlarını affeder.”

Dinleyen sahabeler, Peygamber’imize “hayvanlardan dolayı da ecir kazanabilir miyiz?” diye sordular.

Peygamber (s.a.v.)’imiz; “Her ciğeri kurumamış (canlı) varlık sayesinde ecir kazanılır.”

doğruhaber