doğruhaber

Oruç vasıtasıyla kendimizi açlığa alıştırırsak, maddî arzularımız zayıflar, ruhsal hislerimiz güçlenir, gönül gözümüz açılır ve gerçek benliğimize açılan kalb gözümüzle mânâ âlemlerini müşahede etme imkânını bulabiliriz. İşte bu yüzdendir ki bütün peygamberler (aleyhimüsselam) ve velîler (radiyallahu anhüm) riyazet yapmışlar, oruç tutarak yücelmişlerdir. Peygamber Efendimiz sallallahu aleyhi ve sellem, henüz kendisine peygamberlik gelmeden önce Hira Mağarası’na çekilir, yemekten kesilir, riyazet yapar, derin tefekküre dalardı.

Düşünce ve hareketleri mide eksenli olanlar mana âleminde mesafe kat etmekte geri kalırlar. O yüzden selefi salihin zühde önem vermişlerdir. Melekuti âlemin sırlarını melekleşmede bulmuşlardır. Yeme, içme ve diğer arzulara gem vurmuşlardır.

Aç kalmak acziyeti doğurur. Acziyet ise sığınmayı ve dua etmeyi teşvik eder.  Sonra elinde olana yetinmeyi ve eldekine şükretmeyi öğütler. “Kalplerinizi az gülmek ve az yemekle diriltiniz; açlıkla temizleyiniz. Bu sayede kalpleriniz saflaşır ve incelir” sözü kalbimizi diriltmenin mantığını anlatıyor.

İmam Şiblî şöyle demiştir: “Ne zaman nefsimi Allah için aç bırakmışsam mutlaka kalbimde, daha önce olmayan bir hikmet ve ibret kapısı açılmıştır.”