Düşmanı kırıp geçen Gazze, şu anda ümmetin tamamıdır…

Çevrelerindeki insanlar kayboldu. Meydanda onlar kaldı… Onlardan başka kimse kalmadı ortalıkta…

Kendi kendilerine “ümmetin Filistin ile meşgul olmasını engelleyen büyük bir durumun olması gerekir” diyorlar.

Öyleyse, “gidişin umutsuz çölünde kaybolanlarla, ihanet pençesine kendilerini kaptıranların ve ölüm gelmeden önce korkup zayıflık gösterenlerin yerini bizim doldurmamız gerekir” dediler.

Büyükler, çocuklarının boşluğundan istifade ederek, işgal askerlerinin arkasına sığındığı elektrikli dikenli tellere varmaya çalışıyorlar. Oraya varınca bakıyorlar ki çocukları onlardan önce buraya gelmiş ve çoktan düşmanla savaşa girmişler bile… Bu kez yaralıları almaya ve gençlere atacak taş bulmaya koyuldular…

Yaralı yaralıyı, büyük küçüğü, küçük büyüğü, küçük küçüğü taşıyor… Gece olunca herkes meydana düşmana atılacak taşları taşıyor…

Düşmanı kırıp geçen Gazze kalptedir. Yalçın dağ gibi duran Gazze, kalbin kendisidir. Filistin`i korumak ona düşüyor. Ümmeti uyandırmak ona düşmüş…

Onun dünyanın vicdanını uyandırması gerekir. Üzerine akan kanını püskürtmeli ki uykusundan uyanabilsin.

Gazze şu anda Filistin`dir…

Gazze ümmettir…

Gazze insan haklarıdır…

Özgürlük, onur ve şereftir. Onuruna dikkat çeken insanlıktır.

Gazze şu anda kanını veriyor ki bu, kapısı kanla boyanmış özgürlük yoluyla onurlu hayatı elde etme ve hakkını geri alma konusunda yeryüzü halklarına fayda sağlıyor; onlara ilham oluyor.

Gazze, Amerika`nın desteğiyle silahlanmış ırkçılığın ve şiddetin altında ve Arapların ihanete varan kayboluşları karşısında kahrolmuş insanlıktır.

Dimdik duran Gazze!

Tarihimiz kanınla yeniden yazılıyor.

Talal Selman