Ne büyük bir duygudur sevebilmek… Üzülmesin diye çabalayabilmek ne yüce bir erdemdir. Onca duygu arasından kalbinde kötü duygulara yer vermeyip sevgiyle doldurabilmek. Kıskançlık,  öfke, hırçınlık, asilik ne kadar kötü duygu varsa hepsine bir set çekip yalnız ve yalnızca sevgiye kanabilmek, baştan sona sevgiyle donanabilmek… Sevgiyi verene asıl sevginin kaynağına gidebilmek…

Sevginin sözlük anlamına baktığımızda insanı bir şeye veya bir kimseye karşı yakın ilgi ve bağlılık göstermeye yönelten duygu olduğunu görürüz. Aslında sadece bu tanım bile sevginin ne kadar yüce bir duygu olduğunun kanıtı değil midir? Arada hiçbir köprü yokken bir gönlün bir gönle bağlanması kadar güzel bir şey olabilir mi?

Hele bir de sevginin kaynağını bulduğunda işte o zaman dünyanın geçici tüm güzelliklerden arkasını görmeye başlıyorsun. Sevginin en yüce yaratıcısını, sevginin sürekli akan aktıkça artan nehrini… Yaratıcıyı sevmektir sevgi kimi zaman, kimi zaman da Vahşi misali peygamberi gözleyen gözlerdedir sevgi… Onun en sevdiğine kıymış olsan da, dünyanın yaratılış sebebinin gönlündeki sevgiye kıymış olsan da, bu her tarafı balçık ve mil kaplı dünyada bataklığın en dibine batsan da Allah sevginin yaratıcısıdır. İster suçlu ister bembeyaz bir sayfa misali masum da olsan alnına kara bir leke çalınmış olur çoğu vakit. İnsanlar sana hapse girmiş diye iş bile vermezken, tüm kapılar yüzüne birer birer kapanırken en büyük kapıyı açıyor sana Rabbin. Yeter ki sen adresi bil…

Sevmekten korkmayın hiçbir zaman. Bir Ebu Bekir yetişsin gönüllerinizde. Hani Sevr mağarasında peygamberi görmeye gelen yılana engel olmaya çalışan Ebu Bekir… Bilmezdi yılanın niyetini, zira yılan yılan olmasıyla tanınmıştı… Zira yılan güllerin efendisinin canını yakabilirdi. Ebu Bekrin bakmaya doyamadığı efendiler efendisine zarar verebilirdi.  Kendisini siper etti, tereddüt etmedi kendi canını Nebiler Nebisinden daha fazla önemsemedi. Çünkü o sevdi… O halde sev sende, sevmekten sevilmekten korkma. Allah yalnızlarla konuşur bunu da unutma… Ebu Bekir Sıddık gibi sevebilmek duasıyla…

ŞEYDA ÜNAL