Bugün biraz tatsız bir konu olan ölümü anacağız.

 Öldüğünüzü düşünün, aniden öldüğünüzü düşünün. Aslında her ölüm aniden olur ya, yine de siz daha gerçekçi hayal edebilmek için aniden olacağını da düşünün. Ölüm ansızın kapıyı çalar, çünkü daha önce çoğu kimse ölümünü düşünmez.

 İlk aklınıza gelen ardınızda bıraktığınız işler oluyor değil mi?  Çok işiniz vardı henüz yapacağınız...

 Belki yarın gideceğiniz bir arkadaş buluşması ya da katılacağınız bir organizasyon... Ama ölümünüzü düşündüğünüz zaman hepsi bir anda gidiverir aklınızdan daha doğrusu giden siz olursunuz hayattan. Yarım kalan tüm işleriniz bir anda gözünüzdeki değerini yitirir ve gündelik hayatta aklınıza gelmeyen şeyler beyninizde dolanmaya başlar. Ölümü hatırladığınız anda son dakikalarda başınızdan geçenler gözünüzün önüne gelmeye başlar. Değiştirmek istediğiniz durumlar olabilir; daha iyi geçirebilirdiniz son dakikalarınızı, Allah'a karşı daha içten olabilirdiniz. Ama neyse odur, artık iş işten geçmiştir. Çünkü zamanı ne bir dakika geri alabiliriz ne de bir dakika ileri... Vadeniz dolmuştur ve hiçbir olmuşa çare yoktur.

Tahmin edeceğiniz üzere hazırlıksız yakalanınca geri dönüşümüz asla olmayacak! Vakit erkenden uyanma vaktidir. Nitekim Kur'an-ı Kerim'de Rabbimiz şöyle buyurmaktadır: "Nihayet onlardan (müşriklerden) birine ölüm gelip çattığında, "Rabbim, der, lütfen beni (dünyaya) geri gönder, ta ki, boşa geçirdiğim dünyada iyi iş (ve hareketler) yapayım." Hayır! Onun söylediği bu söz (boş) laftan ibarettir. Onların gerisinde ise, yeniden dirilecekleri güne kadar (süren) bir berzah vardır." (Müminun/99-100) Sizce de geri dönüşün olmayacağı bir yere gideceğimizi biliyorsak daha sıkı çalışmamız gerekmez mi?

 Rabbimizin verdiği hayat rızkını hayırlı bir şekilde geçirmek duasıyla Allah'a emanet olunuz.

FATIMA BOZKURT