Doğruhaber 

Kuran-ı Kerim`in 63. sûresidir. 11 ayetten oluşur. Medine`de inmiştir. Sure, münafıklardan bahsettiği için "münafikun" ismini almıştır.

Münafıklar, inanmadıkları halde, bir takım nedenlerle ve amaçlarla inanmış gibi görünen, bu şekilde kendilerini gizlemeye çalışan kimselerdir. Aslında peygamberimize inanmadıkları halde, inanmış gibi görünmektedirler. Bu topluluk ilk olarak Medine`ye hicretten sonra ortaya çıkmıştır. Medine`de münafıklar topluluğu her fırsatta Efendimiz (asm)`a zorluklar çıkarmışlar, müslüman gibi görünmelerine rağmen en zor ve hayati zamanlarda müslümanlara sırt dönmüşlerdir.

(Ey Muhammed!) Münafıklar sana geldiklerinde, “Senin, elbette Allah`ın peygamberi olduğuna şahitlik ederiz” derler. Allah senin, elbette kendisinin peygamberi olduğunu biliyor. (Fakat) Allah, o münafıkların hiç şüphesiz yalancılar olduklarına elbette şahitlik eder. (Münafikun: 1)

Müslüman görünümlü bu kimseler, müslümanların arasına nifak sokmak, fitne ve bozgunculuk çıkarmak ve müslümanların birliğini bozarak güçlerini dağıtmaya çalışmaktadırlar. Bu nedenle gerçek yüzlerini ve kalplerindeki nifakı saklamakta, onlara yeryüzünde fitne ve bozgunculuk çıkarılmaması söylendiğinde “biz ıslah edicileriz” demektedirler.

Münafıklık iki yüzlülüktür. Ortamın ve şartların değişmesiyle, münafıkların tutum ve davranışları da değişmektedir. Münafıklar bulundukları ortama göre davranırlar. Bu, onların ikiyüzlü, yani içi ve dışı başka olmalarından kaynaklanmaktadır. Münafıklık, inanç ve davranışlar arasındaki zıtlığı ifade etmektedir. Münafıklar yine Kur`an`ın ifadesiyle kalbinde hastalık bulunan kimselerdir. Onlar iman edenlerin yanında bulunduklarında “biz iman ettik” derler. Kendileriyle baş başa kaldıklarında ise, “biz onlarla dalga geçiyoruz” derler. Allah ise onların kalplerindeki hastalığı bilmektedir.