Ey Şehid! Davanı öğret bana, sevdanı öğret, cesaretini, aşkını öğret… Ey Şehid! Öğret ki feda edeyim kendimi Rahman`a. Bırak, oluk oluk aksın kanım. Belki yeni umutlar yeşerir betonlaşmış yüreklere. Ey Şehid! Öğret ki Selahattinler görünsün ufuktan… Aksa`mız hür kalsın, Gazze özgür... Öğret ki Amed, Halid`ine kavuşsun. Bize de bir pay düşsün sevdandan. Ey Şehid! Giderken gülümsüyordun ya gülümsemeyi de öğret bana. Giderken bilem Gülümsemeyi kalanlara. Ey Şehid! Yasin olmayı, Hasan olmayı öğret bana. Nasıl bir duyguymuş mücahit olmak Allah yolunda. Sümeyye olmayı, Fatıma olmayı da öğret. Öyle ki anlatayım Şehadet aşkıyla yanan tüm bacılara. Ey Şehid! Yolun yol olsun bana, davan davam, sevdan sevdam. Şehadet kokayım, soluyayım, yaşarken şehid olayım. Ey Şehid, dua et ben de bir “Sen” olayım…

Zehra Celali Akdeniz / Antalya (Kumluca) – Yaş: 16

Genç Yazarlar ile HASBİHAL

Antalya İlimizden Zehra CELALİ Bacımız: Şehit, birçok insanın bildiği gibi insanın vurulma olayı değil daha dünyadayken Hz. İsmail gibi canını Allah için feda edebilmektir. İnsan Allah için vurulduktan sonra şehadete kavuşur. Şehitlerin bir araya gelmesine ise şüheda denir. Rabbini gözeterek hareket edenler görünürde kaybetmiş gibi görünse de her daim kazanmışlardır. Zaten onların yaşam tarzları zaferlerin işaretidir. Onlar ebedi hayata intikal ederlerken öğretici işaretler bırakarak giderler. Bu yüzdendir ki her insan, bu yaşam tarzını benimseyenleri kendi öğretmeni olarak görmek ister. Yalnızlığını, çaresizliğini, çıkmazlığını öğretmenini düşünerek onunla zihinsel anlamda bütünleşerek gidermeye çalışır. Şehidin şehadete kavuşması ise betonlaşmış kalplerde filizlenmeye vesile olur.
Duygularınızı güzel ifade etmişsiniz. Teşekkürler yeni paylaşımlarınızı bekliyoruz. Allaha emanet olunuz.