Hüseyin Kaya / Doğruhaber

İran Dış İşleri Bakanı Cevad Zarif`in Cumhuriyet Gazetesi tarafından manşete çekilmesi ve açıklamasına önem atfedilmesi belki 20-25 yıl öncesini bilmeyenleri fazla şaşırtmamıştır; ama ne yalan söyleyeyim ben ibretle izliyorum.

Yazısından kısa bir bölümü alıyorum buraya:

“Aşırıcı unsurlar Suriye krizi esnasında bölgede bulunan bireyler, kuruluşlar ve hükümetlerden aldıkları desteklerin yardımıyla müsait bir ortam elde edip, sahte dava ve ideallerle dev bir yapıya dönüştüler ki, bugün bu unsurlar hatta kendi kurucularını ve destekleyenlerini bile tehdit eder hale gelmiştir.”

“Ne var bu sözlerde?” dediğinizi duyar gibiyim.

Doğru, pek bir şey yok. Zaten ben de tartışmaya fazla sebebiyet vermesin diye “problemsiz” bir bölüm aldım yazıdan. Her ne kadar “Aşırı unsurlar”ın Suriye ile değil de daha çok Irak ile ortaya çıktığı gerçeği bilinmesine rağmen… Irak`ta aşırılığın ortaya çıkışının işgalin dışındaki sebeplerinin tam olarak sorgulanamadığı gerçeği orta yerdeyken…

Ama dedik ya açıklamayla fazla ilgilenmiyoruz.

Bizi şaşırtan İran İslam Cumhuriyeti`nin Dış İşleri Bakanı olan bir zatın görüşleriyle, sosyalist, Kemalist ideolojisiyle ve İslam düşmanlığıyla temayüz eden yayın politikasıyla bilinen bir gazete tarafından manşete çekilmesidir.

Bu gazete, Peygambere hakaret eden Charlie Hebdo`nun rezil karikatürlerini basan ve bundan dolayı yazarları yargılanan bir gazetedir.

Yine bu gazete Ayetullah Humeyni`nin hakkında ölüm emri verdiği Salman Rüşdi`ye sahip çıkmış, onun propagandasını yapmış bir yayın organıdır.

Evet, farkındayız ki, her manşet övme niyetli değildir.

Ama 90`lı yıllarda karikatürize ederek hakaret ettikleri “İranlı yetkili manşeti” değildir bu kez atılan.

O yıllarda atılan manşet altı yazıları ve A. Humeyni`nin şahsında İslami değerlere yapılan hakaretleri, A. Nesin imzalı, C. Arcayürek imzalı yazıları hatırlıyorum da…

Şimdi Cumhuriyet`in manşetine çıkmak ve övgüler almak için neyin yapıldığını, nasıl bir değişim yaşandığını merak ediyorum.

Hebdo olayı daha sıcaklığını koruduğu için, Cumhuriyet ve yayın politikasında bir değişiklik olmadığını söyleyebilirim.

O zaman ne değişti?