Hüseyin Kaya - Doğruhaber/Haber Yorum

Aşırı hayalcilik kötü bir şeydir; ama hiç hayali olmayan insanların idealleri ve güçlü hedefleri de olmaz.

Tabii hayaller de kişisel, ailevi ya da toplumsal olabilir.

Kimi insanın sadece kendisi ile ilgili kimi insanın ise ailesi ve çocukları ile ilgili hayalleri vardır.

Kimileri ise bu konularda bireyselliği aşmış ve hayalleri halkı ya da cemaati ile ilgilidir. Molla Mustafa Barzani, Amerikan başkanına gönderdiği mektupta şöyle demişti halkının hayalleri için: “Kürt halkının bir hayali var, belki sizin Thomas Jefferson`ınki kadar büyük değil; ama bir özerklik düşü bu. Bunun için savaştılar onlar, inançlarını ve yüreklerini ona bağladılar.”

Martin Luther King`in “Bir hayalim var” diye başlayan meşhur konuşmasından da bir cümle alalım: “Bir hayalim var: Gün gelecek dört küçük çocuğum, derilerinin rengine göre değil karakterlerine göre değerlendirildikleri bir ülkede yaşayacaklar.”

Bu kısacık girişten sonra “Kemal`in hayali”nden söz edebiliriz.

Sanırım Kemal Kılıçdaroğlu`ndan söz ettiğimi anlamışsınızdır.

Bir televizyon kanalında sorulan “En büyük hayaliniz nedir?” sorusuna cevap veren CHP lideri, en büyük hayalinin başbakanlık olduğunu ve kendi hayatında yakaladığı başarıları Türkiye`ye yaşatmak istediğini, söylemiş.

“Ne var bunda yani?” diyeceksiniz; ama cümleyi bir daha okuyun.

Kendi hayatında yakaladığı başarıları Türkiye`ye yaşatmak istiyormuş!

İktisat okuyup Maliye Bakanlığında “Hesap uzamanı” olarak çalışmış, SSK`ya geçip kurumu resmen batırmış, bir kaset komplosu sonrası CHP`de genel başkan olmuş.

Başka…

Başbakanlığı “hayal” olarak nitelendirmesine ise bir gaf olarak bakmamanızı öneririm. Önümüzdeki seçimde başarısızlıklarına bir yenisini eklemesi muhtemel olan bir sonuçtan korkuyor Kemal Bey.

Hatta satır aralarında farkına vardığım daha ilginç bir şey söyleyeyim.

Grup toplantısında şunları söyledi:

“Gençler olduğu sürece hiçbir baraj iktidarımızı engelleyemez”

Bazıları bunu gruptaki coşku üzerinden yapılmış bir açıklama ve iktidar hedefini beyan etme olarak okuyabilir; ama ben “baraj” lafına takıldım.

Başbakanlık hayalinin dillendirilmesi “baraj korkusundan” dolayı olabilir mi?