Dicle’ye bağlı Altay (Hopek) Köyü’nün içme suyu şebekesinin bağlı olduğu trafonun elektriği borcu olduğu gerekçesiyle DEDAŞ tarafından kesildi. Elektriğin kesilmesiyle köy sakinleri 6 aydır su şebekesinden su alamıyor.

Konu ile ilgili olarak İlke Haber Ajansına açıklamalarda bulunan köy muhtarı, fatura edilen borcun haksız bir talep olduğunu belirterek bu sorunlarını aşmak için bu güne kadar başvurdukları bütün kapıların yüzlerine kapatıldığını ve kimsenin kendileri ile ilgilenmediği için köy halkı olarak 6 aydır susuz bırakıldıklarını söyledi.

Altay köyü sakinleri hem suyun sağlıklı bir şekilde akmadığını hem de 5 yıl sonra 77 bin TL gibi büyük bir borcun kendilerine çıkarıldığını söyleyerek yaşadıkları sıkıntıları ve mağduriyetleri anlatıp yetkililerden yardım talep ettiler.

İl Özel  İdaresi tarafından 2008 yıllında Dicle’nin Altay Köyüne, Kıralkızı Barajından içme suyu şebekesi çekildiğini ve yapılan bu çalışma sonrası köylünün yıllarca süren su sorununun sona erdirildiğini belirten köylüler, aradan geçen yıllardan sonra içme suyunu köye pompalayan dalgıç motorunun tükettiği elektriğin köylüye fatura edilmesi ve bir anda DEDAŞ’ın karşılarına 77 bin TL’lik bir borç ile çıktığını söylediler.

İçtikleri suyun 6 aydır DEDAŞ tarafından burunlarında getirildiğini dile getiren köylüler, yaşadıkları bu mağduriyetin bir an evvel giderilmesi talebinde bulundular.

İL Özel İdaresi tarafından sadece içme suyu için ana şebekenin döşendiğini, sonrasında da imkânı olan kimi köylülerin ana hattan evlerine su çektiğini belirten Köy Muhtarı, köyün, suyun çekildiği Kıralkızı Barajından daha yüksek bir kotta olduğunu söyledi.

Muhtar İdris Aydoğdu, “Suyu pompalayan dalgıç motoru da küçük ve yetersiz kalıyordu. Bundan dolayı çoğu zaman köye su bile gelmedi. Çoğu zaman motorun yetersiz olmasından dolayı içme suyu köyden çok dereye akıyordu.” şeklinde konuştu.

 “Köylü bu parayı nasıl ödeyecek, kimden bu parayı alayım”

Konuyla ilgi İlke Haber Ajansına konuşan Köy Muhtarı İdris Aydoğdu, “2008 yılında Altay Köyüne su geldi. Benim muhtarlığımın ilk dönemi sona erdiğinde, yani 5 sene sonra bana 54 bin TL tutarında bir fatura geldi. Yetkililere dedim ki köylü bu parayı nasıl ödeyecek, kimden bu parayı alayım. Sonra köylüyle konuştum. Ama kimse bu parayı ödeyemedi. Şimdi ise borç 77 bin TL’ye çıkmış durumda. Dalgıç motorunun bağlı olduğu trafonun elektriği de DEDAŞ tarafından kesilince köy susuz kaldı. 6 aydır köyümüze su gelmiyor.” diyerek çaresizliklerini dile getirdi.

“Bir fatura geldi o da 5 yıl sonra”

Muhtar Aydoğdu, yıllardır kendilerine hiçbir faturanın gelmediğini belirterek “5 yıldan bu yana, yani su şebekesi çekildiğinden bugüne köyümüze ne bir fatura geldi, ne bizden para talep eden oldu. Sadece Altay köyüne su çektiler ve bize de başka bir şey söylemediler. Dalgıç motorunun tükettiği elektriğin parasını 5 yıl sonra, tek fatura olarak bana gönderdiler. Bugüne kadar biri gelip de bize aydan aya bir fatura kesmiş değildir.” dedi.

“Bana ‘muhtar sen bu parayı ödeyeceksin’ dediler”

Gelen faturanın kabarık olduğunu dolayısıyla da parası olmayan köylüden tahsil edemediğini belirten Aydoğdu, “Köyümüzde ticari manada hayvancılık ve tarım yoktur. Herkesin kendine yetecek kadar bağı bahçesi vardır. Köylü kendi yağında kavruluyor. İçinde bulunduğumuz durumdan Kaymakam’ın, DEDAŞ Müdürünün tüm yetkililerin haberi var. Ben bu parayı köylü ödeyemez dedim. Onlar ise bana ‘muhtar sen bu parayı ödeyeceksin’ dediler. Biz de bu parayı ödeyemeyince köyün suyunu kestiler. Köylü bu kış günü 1 kilometre uzaklıktaki eski çeşmeden gidip eşeklerle, bidonlarla perişanlık içinde su taşıyor.” ifadelerinde bulundu.

“Bu kışın çamurunda eşeklerle, bidonlarla su taşıyoruz”

Yaşadıkları mağduriyeti anlatan köy sakinlerinden olan Ramazan Ubay ise “Ben bu köyde şebeke suyunun bekçiliğini yapıyorum. 6 yıldan sonra bize gelen ilk fatura 54 bin TL, şuanda gelen fatura ise 77 bin TL. Bu parayı köyden talep ediyorlar. Köylünün çoğu yaşlılardan oluşuyor, herhangi bir gelirleri yok. Kimisinin ineği, eşeği bile yok. Bu parayı nasıl ödeyecekler. Kimse bu parayı ödeyemez. Şuanda köyümüz susuzdur. Bu kışın çamurunda eşeklerle, bidonlarla su taşıyoruz. İlçedeki tüm yetkililerin bilgisi olmasına rağmen kimse bizimle ilgilenmiyor.” diyerek dert yakındı.

Ubay, “5 yıldan bu yana eğer her ay bir fatura bize kesilmiş olsaydı, 5 TL, 10 TL, 20 TL belki o zaman bu parayı ödeyebilirdik. Ama aradan geçen yıllardan sonra böyle toplu bir para geldiği için kimse bu parayı ödeyemez. Şimdi bu borç faiziyle beraber 77 bin TL’ye çıkmış, nerden getirip ödeyeceğiz. Yetkililerden mağduriyetimizi gidermelerini istiyoruz.” dedi.

“Hükümetten yardım bekliyoruz. Biz de insanız, istiyoruz ki evimizin çeşmesinden su aksın”

Bir başka köy sakini Oktay Ersoy’da sıkıntılarını şöyle anlattı: “Köyümüzün halini görüyorsunuz. Bir yolumuz bile yok. Çamurun içerisinde evlere su çekiyoruz. Bir sorunumuz yok ki, hangisini anlatalım hangisini anlatmayalım. Köyümüze çıkarılan borca gelince, 6 sene önce köyümüze su geldi. Kimse bize şebekenin tüketeceği elektriğin faturasını siz ödeyeceksiniz demedi. Aradan geçen yıllardan sonra 77 milyar tutarında bir fatura geldi. Köylü nereden getirip bu parayı ödeyecek. Biz hükümetten yardım bekliyoruz. Biz de insanız, istiyoruz ki evimizin çeşmesinden su aksın. Kesilen suyumuzun tekrar bırakılsın. Yetkililerden isteğimiz bu borç sorununu çözmeleridir.” şeklinde konuştu.

Öte yandan Altay köyünün 4-5 kilometre uzaklıkta olan Ergani-Dicle karayoluna bağlı olduğu yolun ise hâlâ patika olması köyün sahipsizliğine dikkat çekiyor. (İLKHA)