Besmele, hamdle, selam ve dua ile... Her dünya görüşü, kendine bir dil belirler ve bu dil ille de insanları konuşmaya anlaşmaya davet eder, insanlar davet olunan ya da dayatılan dil ile konuşmaya anlaşmaya başladıkları “an” itibariyle, oyun kuranın kurallarına, “dinine” “düzenine” “zorunlu” olarak tabi olmuş olur... Böylelikle insanların kullandıkları kelimelerden, kalıplardan onların hangi mezhep meşrepten veya(ecnebi ifadeyle) onların hangi ideolojik fraksiyonun etkisinde olduklarını rahatça anlayabiliyoruz...

Bunların en bariz örneklerinden biri de, cemaat ve örgüt kavramlarıdır. Cemaat en basitinden dünyevi bir amaçtan en ulvi uhrevi amaca, Rıza-i ilahîyeyi gözetleyip koruyan, mezkûr amacı amaçlayan Din-i Mübin-i İslam’a inanan insan topluluğu manalarını kucaklıyorken... Örgüt ise, yalnızca belirli sınırlı ve geçici dünyevi çıkarları amaçlayan ve mezkûr amaç etrafında toplanan malum ideolojik saplantıları olanların oluşturduğu topluluk manalarını kucaklar. Örgüt ve cemaat arasındaki “mana” farkını anlayabildiğimiz ve yapabildiğimiz kadarıyla özetlerken, cemaat “ferdi” ile örgüt “üyesi” ya da daha açık bir ifadeyle “Mücahit” ile “Militan” arasındaki farkı da fark ettirmek lazımdır. Şöyle ki;

Cemaat ferdi olan Mücahit, Allah’ın emir ve yasaklarını gözetleyip korurken, Rabbin vaadiyle kalbi atarken, rıza-i ilahiyeyi arzularken, haşirden kuldan gelen, “Allah razı olsun” duasıyla yetinip mest olurken; örgüt üyesi militan ise, “Allah razı olsun, Allah kerimdir, ahir hayatta çalışmalarınızın karşılığını verir vb.” söz ve dualarda asla tatmin olmadıkları hatta mezkûr sözlerden, dualardan hiç de hoşlanmadıkları açıkça müşahede edilebilir ve edilmektedir. Çünkü kurdukları dünyevi düzenle her şeyin kendisine akmasını, kendisini yüceltmesini, kendisinden konuşulmasını, kendisini hatırlatmasını ister. Bu isteğiyle, nefsini ilah konuma getirdiği gibi, herkesin bu ilaha tazim etmesini bekler. İlahları övülmediği an, firavuni bir öfkeye nemrutvari bir gazaba kapılırlar. İlgisizlik onların dünyevi cehennemidir. Şehvet ve şöhret onlar için inşa edilmiş ikiz kulelerdir. Birinde kendisini tatmin ederler, diğerinde kendisine tazim edilmesini isterler. Tazim edilmedikleri an, tatmin olmazlar. Tatmin edilmedikçe de ta’zimin devamını isterler.

Farkını belirtmek ve kendilerince geçerli sebepler adına, maalesef bazı İslami yapıların, İslami aidiyeti olan, cemaat-mücahit gibi kavramları terk ederek, örgüt-militan gibi ecnebi deyimleri tercih ettiklerini müşahede etmekteyiz. Bunlar her ne kadar menfi mezkûr kavramları kullanmayı yeğleseler de, uhrevi amaçları hedeflediklerinden dolayı, bu kardeşlerimizi cemaat ve mücahit manası içerisinde görmek ve kabullenmek ilmin ve insafın gereğidir...

Ve yine maalesef her ne kadar kendilerine cemaat ve mücahit isimleri ve sıfatlarını yakıştırsalar da, rıza-i ilahiyeyi gözetlemeyen ahir hayatı hedeflemeyen, dünya ile sınırlı kalan her cemaat, örgüt, her mücahit de militandır. Bu da acıların en acısıdır.

Vesselam
Abdüsselam Tutal
F Tipi Cezaevi Bolu