Rahman ve Rahîm olan Allah`ın adıyla…

“Ey Peygamber! Eşlerinin rızasını gözeterek Allah`ın sana helâl kıldığı şeyi niçin kendine haram ediyorsun? Allah çok bağışlayan, çok esirgeyendir. Allah, (gerektiğinde) yeminlerinizi bozmanızı size meşru kılmıştır. Sizin yardımcınız Allah`tır. O, bilendir, hikmet sahibidir. Peygamber, eşlerinden birine gizlice bir söz söylemişti. Fakat eşi, o sözü başkalarına haber verip Allah da bunu Peygamber`e açıklayınca; Peygamber bir kısmını bildirmiş, bir kısmından da vazgeçmişti. Peygamber bunu ona haber verince eşi; ‘Bunu sana kim bildirdi?’ dedi. Peygamber, ‘Bilen, her şeyden haberdar olan Allah bana haber verdi’ dedi. Eğer ikiniz de Allah`a tevbe ederseniz (yerinde olur). Çünkü kalpleriniz sapmıştı. Ve eğer Peygamber`e karşı birbirinize arka verirseniz bilesiniz ki onun dostu ve yardımcısı Allah, Cebrail ve müminlerin iyileridir. Bunların ardından melekler de (ona) yardımcıdır. Eğer o sizi boşarsa Rabbi ona, sizden daha iyi kendini Allah’a veren, inanan, sebatla itaat eden, tevbe eden, ibadet eden, oruç tutan, dul ve bâkire eşler verebilir.” (Tahrim Suresi / 1-5)

Dinimizin birbirinden ayrılmaz iki temel unsurundan birincisi yüce kitabımız Kur’an-ı Kerim diğeri de Resulallah (SAV)’ın pak hayatıdır. Her ikisi de insanlığın huzur ve mutluluğu için prensipler koymuşlardır. Yukarıdaki ayet-i kerimeler de bunlardan birkaç tanesidir.

Tefsir kitapları ışığında bu ayetlere baktığımızda Resulallah (AS)’ın, ailesine karşı sabrı, sevgi ve şefkati daha iyi anlaşılır. Eşlerinin tavırlarına karşı onları boşama yerine nasihat ile hatalarını düzeltmiştir. “Sizin en hayırlılarınız kadınlara karşı en iyi davrananlarınızdır. Ben içinizden kadınlara en iyi davrananınızım” hadisi şerifinin hakikati de bir defa daha ortaya çıkmış oluyor.

Hz. Peygamber (SAV), esasen helal olan bir şeyi kendisine yasaklamıştır. Öyle ki Allah-u Teâlâ tarafından, eşlerinin hatırına veya onlar sebebiyle kendini böyle bir mahrumiyete itmesinin doğru olmadığı bildirilmiştir.

Hz. Peygamberin eşlerinden birine (Hz. Hafsa’ya) sır olarak söylediği bir sözü, o tamamen koruyamayıp en çok samimi olduğu Hz. Aişe’ye çıtlatmış, bundan haberdar olan Hz. Peygamber de ona sitem etmişti. Bunun üzerine ikisi birbirine arka çıkıp kendisinden bazı maddi taleplerde bulunarak diğer eşlerini de ilgilendirecek tarzda bir dayanışma içine girdiler. Resulullah (AS) da hem dünya hayatının kendi nazarındaki önemsizliğini anlatmak hem de ailesine karşı eğitici bir tedbir uygulayarak onların gerçek isteklerini yoklamak üzere alışılmış aile hayatını terk etti. Dargın bir şekilde onların odalarında bulunmak yerine, fiili bir nasihat ve ibret olmak üzere bir ay için ‘ila yemini’ yapıp kendine ait odasında uzlete çekildi.

Resulullah’ın itikâfa çekilmesi sünneti seniyyelerinden olduğu için başlangıçta bu durum fark edilmedi. Fakat bir süre sonra eşlerinin hepsi Resulullah’ı gücendirmiş olmak endişesi ile hüzünlendiler ve...