O..
Sorunsuz..
Dikensiz..
Tatlı mı tatlı..
Canlı mı canlı..
Etliye, sütlüye dokunmayan..
O "kolay islam" yolundan..
Vallahi de, billahi de çıkmıştır!
Çıkmakla da kalmamış..
Muasır "İslâmî dâvâ" savunucuları için..
Dünya tarihinde görüp görülebilecek..
En ciddî bir "yol"a girmiş..
Hele de..
"Kassam" zırhını kuşanarak..
O cicili bicili yolları "kısım, kısım" parçalayıp..
Hepsini darmaduman etmiş..!
Bu da yetmemiş..
En sonda yapacağını yapmış..
"Aksâ" nâmıyla bir Tûfân koparmış..
Elde, avuçta..
Kumbarada, sandıkta..
Bankada, kasada..
Ne varsa..
Topunu silip süpürmüştür..!
Bir de..
Kudüs Fatihi Büyük Sahabe (ra)'nin künyesi takarak..
Tüm cihanın karşısına çıkardıkları..
O Ebu Ubeyde..
Tüm bir heybet ve karizmasıyla..
Herkese, hepimize ayarlar vermiyor mu..
Bu son 1,5 yıldır..
Artık kimsede..
Hocalık..
Şeyhlik..
Zatlık matlık falan bırakmamıştır..!
Seni gidi Hamas seni..!
Seni gidi Kassam seni..!
Seni gidi Ebu Ubeyde seni..!
Ya Hu..!
Bizler ne güzel "İslamcılar" idik..
Çok sıkıntılı olacak "yollara" girmezdik..
Biraz hamaset..
Biraz "dâvâ", hareket..
Çokça sohbet, hitabet..
Oh, ne âlâ memleket..!
Çok sıkışınca..
Çok zora girince..
"Taban" artık kabullenmeyince..
Biraz gösteri, belki az bi protest..
Ne olacak..!
En çok biraz cop, birkaç gözaltı..
Hiç olmadı, son çare derdest..!
En kötü ihtimalle bir süre mahpusluk..
Ama yine de en son yine "özgür", serbest..!
Amma şimdi..
Hamas..
Bize artık yol mol bırakmadı..
Aksâ Tûfânı herşeyi silip süpürdü..
Abilik..
Hocalık..
Şeyhlik..
Zatlık namına..
Konfor, monfor hiçbir şey komadı..
Hepsini bizlerden zorla söküp aldı..!
Artık..
Önümüzde tek bir "yol" kaldı..!
"Ve işte..
Gerçek bu cihad!
Ya zafer ya şehadet!"
