Musalla taşında tabut tükürsün!

Nebiye, eşine uzanan dile

Deniyet içinde sefih yüreğe

Cehennem çağrısı alçak besteye

Notalar, nağmeler, teller tükürsün

Karanlık çağların çirkin sesine

Miadı tükenmiş fosil beyine

Cehalet kokulu densiz fikire

Asırlar, seneler, günler tükürsün

Sanatçı maskeli kirli zihine

Kokuşmuş dimağdan sızan zehire

Cehalet devrinde görülen düşe

Hakikat, insanlık, ilim tükürsün

Hayâsız meşhurun küçük beynine

Şu rezil güruhun kindar diline

Düşmanlık yolunun küfür seline

Melekler, insanlar, cinler tükürsün

Fuhşiyat içinde kararan kalbe

Sınırsız, ahlaksız, nursuz amele

Serkeşlik babından yükselen sese

Nebiler, Salihler, kullar tükürsün

Edepten, hayâdan fakir tiplere

Onları savunup destek verene

Işıklar içinde kâbus görene

Alamet, kıyamet, ateş tükürsün

Şarkıya, türküye küfür ekene

Hakaret etmeye sanat diyene

Helallik çağrısı geldiği demde

Musalla taşında tabut tükürsün

Kararmış kalplerin nahoş tipine

Satılmış davanın emir erine

Başıboş sürünün reklam yüzüne

Makamî mahlaslı şair tükürsün