VAR MI İBRET ALAN?

Hz. Âişe (r.a.) validemiz anlatıyor:

Halife Ömer b Hattab (r.a.) döneminde..

"Açlık yılı" yaşandığı günlerde..

İnsanlar açlıktan kırılıyordu..

Bizim evde de bir kaç küçük hurma dışında..

Tek bir şey kalmamıştı..

Bir ara ben kaylûleye yatmışken..

Büyük bir gürültüyle uyandım..

İnsanlar bağrışıp çağrışıyordu..

Hemen Cüveyriye'ye:

"Git bak, ne oluyor, hemen öğreniverip gel!" dedim.

Bir süre sonra dönen Cüveyriye:

"Abdurrahman b. Avf (r.a.)'a ait 700 develik bir kafile gelmiş..

Yiyecek, giyecek, her tür ihtiyacın bulunduğu yüküyle Medine'ye varmış!"

"Peki bu gürültü neyin nesi?" diye sordum.

"Tüccarlar pazarlığa gelmiş..

İki, üç misli değer teklif ediyorlar..

Ama Abdurrahman hiç oralı olmuyor, onlara satmıyor!"

Kızarak "Vallahi, denk gelirsem, onu bir güzel döveceğim!

Muhammed(ass)'in Ashâb'ı, ondan sonra bayağı bozuldu!" diye söylendim..

Bir süre sonra kapı çaldı..

Cüveyriye, Abdurrahman b. Avf'ın geldiğini, beni kapıda beklediğini iletince..

"Onu bana Allah gönderdi..

Bizzat kendi ayaklarıyla geldi..

Allah'a kasem olsun ki, onu kendi ellerimle pataklayacağım!" diye söylenerek kapıya yaklaştım..

Kapıda perde vardı..

"Ne istersin, ey Afv'ın oğlu!"

"Ey mü'minlerin anası!

Peygamber'in şu sözünü hatırlıyor musun:

[Bizler Cennet'e gireceğiz ama Abdurrahman geride kalacak, zira malı sebebiyle sorguya çekilecek. Sonra da emekleye emekleye gelecek. Dilerim, Allah ona kolaylaştırır!]

"Evet, hatırlıyorum."

"Şu tüccarları görüyor musun?

Kervan yüküm karşılığında bana 5 kat fazla vermeyi teklif ediyorlar!" dedi..

Ben tam da, onu kınayıp fakir fukaranın hâline acıması gerektiği konusunda kızmaya hazırlanırken..

"Ben de, bana 5 kat teklif eden tüccarlara dedim ki..

'Kuşkusuz, Allah daha fazlasını veriyor..

Size değil, ona satacağım!'

Sonra da varıp Halife Ömer'e..

Tüm malları Medine ahalisine ve de cihad için şehir dışında olanlara dağıtmasını istedim..

Allah'ı..

Ömer'i..

Ebu Talib'in oğlu Ali'yi..

Ve de seni buna şahit tutuyorum..

Dilerim ki, Allah bana Cennet'e girmeyi kolaylaştırır.."

Bunu duyunca, Peygamber Ashâbı, hele de Aşere-i Mübeşşere'den olanı hakkında kötü düşünmüş olduğumdan ötürü, asıl kendimi kınadım..

Dış örtümü giyinip çıktım..

Baktım Ali (r.a.), bir kaç Sahabe ile beraber yükleri indirip ahaliye dağıtıyorlar..

Ta ki, mallar dağıtılıp develer yüksüz kalınca..

Abdurrahman "Ey Müminlerin Emiri! Develeri de sadaka olarak al!" deyiverdi..

Allah'a yemin olsun ki, o gece Medine'de tek bir kişi dahi aç gecelemedi!!!