Okullarla Veliler Arasındaki Para İlişkisi Bitti mi?

MEB’in direkt okulların hesabına bütçeden para akışı yapması, önemli gelişme.

Ne demişler ‘’Ağanın eli tutulmaz.’’

Ne gelirse kârdır misali…

Artık üleştirme;

İhtiyaca binaen mi?

Mevcuda göre mi?

Bölgesel şartlar dikkate alınıyor mu?

Tabi ki bunlar ıskalanacak şeyler değil.

Hatta vasıtasız tam isabet ulaştırılmalı.

Kurnazlığa, israfa tamah etmeden yerinde kullanılmalı…

Kurum İdarecilerinin yıllardır çektikleri çiledir;

Medine fukarası gibi dizilmek!

Ya da minnete hacet etmeden zoraki kendi yağında kavrulmak!

Ekranlarda ‘velilerden para istenmesin’,

Lakin pratikte ‘görmüyormuşçasına’ davranma ihalesi MEB’ e kalmış sanırım.

Ne de olsa abası kırk yamalı biçimde vaziyeti yürütülür…

Nasıl olsa “Okul Aile Birlikleri” komisyonlarınca kılıfına uydurulur.

Genelde para eksenli iletişimler, diyaloglar insanda soğuk duş etkisi oluşturmuyor mu?

Hatta ailelerde ‘sınıf ve okul toplantılarına katılma’ isteksizliğine yol açmaz mı?

İnsanın zaafiyetidir ‘’Canımı al,  cebime karışma!’’

Kaba tabirle minnet altına bırakılma mahcubiyeti sıkıntılı bir durum olsa gerek…

Okul ihtiyaçlarının açtığı handikaplarının sancılı vaziyetinin hülasası bu!...

Son zamanlarda yardımcı ders kitaplarının ücretsiz verilmesi,

Okulların bütçelerinin gündeme gelmesi,

Belki de sevindirici bir gelişme.

Umarız  ‘deveden kulak’ anlayışının ötesine geçer.

Bu sesin giderek yerine ulaşması mühim olandır.

Eh, ‘’Ağanın alnı terlemezse ırgatın burnu kanamaz!’’

Herkes kendi çapında elini taşın altına koyarsa bu sıkıntılar aşılabilir.

Kamuya ait bir kuruş hassastır.

Hisse:

Halife Ömer’in kamuya ait mum ile şahsi mumu ayırt etme iradesinde…

Kalın sağlıcakla.