Eğitimde Saygı

Düşünürün biri, “Eğitim, öğrenciye saygıyla başlar” demiş.

Tam da yerinde bir söz…

Zira doğrular evrenseldir. İnsanlığın ortak değeridir.

Eğitim gibi yaşamsal bir faaliyette;

Ailelerin kabahatlerini, ilgisizliğini ‘’bilgisizlik’’ deyip geçebilirsin…

Öğrencinin lakaytlığını, umursamazlığını ‘toyluğuna’ bağlayabilirsin…

Peki ya okulların, öğretmenlerin ‘yetersizliğini’ neye bağlayabiliriz?...

Diyelim ki; sistem dedik, düzen dedik, şu dedik bu dedik!

Peki, tüm bunlar haklı çıkarmaya yeterli sebepler mi?

Demezler mi; Sen ağa ben ağa bu ineği kim sağa…

Şu var ki, bilgiye erişebilirliğin kolay olduğu bu asırda,

Değerler karmaşası yaşıyoruz.

Öğretmenlik mesleğine saygının düşüşe geçtiği ortada…

Gözün önündeki sis perdesinin aralanması gerekir öncelikle…

Oysa öğretmenlik mesleği salt bilgi taşıyıcı olarak görülmemeli…

Yani başta en büyük saygıyı hak eden mesleklerin başında olduğu bilinmelidir.

Çünkü ne teknoloji, ne dijital hiçbir aygıt insan asaletinin alternatifi olamaz.

Oysa öğretmenlik öz olarak bilgi, beceri ve tutum demektir.

Madalyonun bir yüzü bu,

Yani dışa bakan yönü…

  İletişim ile bağ kurmak aynı şey değil.

Açık deyişle derse girip öğrenciye bilgi satmak ile

Eğitimsel gelişimi için bağ kurmak aynı şey değil.

İşte o bağı kurdun mu, saygı kendiliğinden gelmez mi?

Bize emanet edilen bireye babacan yaklaşıyor muyuz?

Memleket çocuğunu kendi çocuğumuz gibi görüyor muyuz?

Her sınıfa girişimiz yarının insanını yetiştirme şuuruyla giriyor muyuz?

Dedik ya,

Belki ailelerin, öğrencilerin belli bir yere kadar anlaşılır yanı var.

Ancak öğretmenlerin böyle bir lüksü olamaz!

Zira yarınları ihya eden de imha eden de öğretmenlerdir.

Madalyonun bir yüzü de bu, yani öğretmene bakan yönü…

  İnsanlığa rehber Kutlu Elçi, arkadaşlarıyla hasbihal olduğu bir anda, oradan bir Yahudi cenazesi geçer.

Derhal ayağa kalkar, saygıda kusur etmez.

Ashap sorar:

-Ama o Yahudi?

Yüce insan:

-Ancak o bir insan, diyerek saygının yüksek tonunu gösterir.

Sanırım niçin saygı; sorusuna verilecek cevap da burada saklı.

İnsan olmaları sebebiyle saygı…

Hâlbuki saygı, gösterilenden çok gösterene her zaman değer kazandırır.

Duygu davranış için en büyük motivasyondur.

Son söz:  '’Bir insanın saygısını kazanırsan, onu kolaylıkla yönetebilirsin, hele ona bir niteliği nedeni ile saygı gösterirsen sevgisi ve bağlılığı büsbütün artacaktır.’’ (Samuel  Wanerain)

Kalın sağlıcakla….