MÜSLÜMANLAR KARDEŞTİR
Allah bu hitabı Yüce Kitabımıza emir olarak nakşetmiş. Aynı inancı, ayni ideali,aynı mefkureyi paylaşan siz müslümanlar birsiniz, kardeşsiniz demiş.
Bu kardeşliğimiz ırkımızn menfaatleri için değiştirilemez. Bu kardeşliğimiz vatanımızın menfaatleri için değiştirilemez. Bu kardeşliğimiz mezhebimizin, tarikatımızın, cemaat ve partimizin menfafatleri için değiştirilemez.
Bu bütün ırkları bir potada eriten ilahi bir fermandır.
Ama biz ümmet olarak bu fermanı unutup kendimiz, yeni kardeşlikler ortaya çıkarınca, ümmet param parça oldu. Her bir parçasını vahşi hayvanlar gibi, başka milletyler yemeye başladılar. Bizler de çaresiz ve güçsüz bir şekilde, ağlayarak ancak izlemekle yetiniyoruz.
Biz kendi ellerimizle hazırladığımız bır son ile karşı karşıyayız. Biz kardeşliğimizi unttuğumuz için bu haldeyiz.
Biz bir ırk değil, bir ümmet idik. Bir devlet değil, bir dünya idik. Bir bir medeniyet idik. Ama bugün bizim ne gücümüz nede kuvvetimiz kaldı. Çünkü paramparça olduk. Kardeşliğimiz gitti. Birbirimize sahip çıkamadık. Kardeşlerimiz gözlerimizin önünde öldürülür oldu. Vatanları yağmalandı. Evleri yakıldı yıkıldı.
Eğer bir güç ve kuvvet olmak istiyorsak uzağa gitmeye gerek yok. Bütün devletleri bir çatı altında toplamaya gerek yok. Zaten gücümüz de buna yetmez. Ama gücümüz şuna yeter ki, en yakınımızdaki kardeşimize gidip onu kucaklayabiliriz. İslam kardeşliği adına aramızdaki ülfet ve sevgiyi artırmak için yapmamız gereken ziyaretleri başlatabiliriz. Kendi kardeşliğimizi pekiştirme adına atkinliklerine katılabilir, işlerinde yardımcı olabiliriz. Aramzıdaki küçük ayrılıkları sorun etmeyip onlara yakınlaşabiliriz.
Bugün bir müslüman olarak yapmaız gereken işleri atlayatrak yapamayacağımız hayallere dalıyoruz. Bu hayaller de bizim bütün azim ve gayretimizi kırıyorlar. İnanın biz kendi üstümüze düşeni yaptığımızda göreceğiz ki bu ümmet de üstüne düşeni yapacaktır.
Bu ümmetin hareket ettiği ana eksen, fertleri ahrekete geçirmek, onları eğitmektir, değiştirmektir. Fert olmadan toplum olmaz. Bu yüzden biz fertler üstümüze düşen sorumluluğu yerine getirmedikçe bu ümmet şaha kalkmaz.
Bu anlamda baktığımızda İslami şuuru artmış olan ülkelerin yöneticileri de ümmete sahip çıkma adına daha çok gayretlidirler.
Dolayısıyla bu müminlerin kardeşliği hususunu her bir fert, kendi aramızda tatbik etmedikçe bu halimizde kurtuluşumuz olmaz.
Eğer ümmeti bu halden kurtarmak istiyorsak öncelikle kendimiz bu halden kurtulmalıyız. Kardeşlik çerçevemizi genişletmeli, Allah`ın emrettiği gibi bütün müminleri kucaklamalıyız.