Suçun şahsiliği yok acıyı kullanmak var!

Türkiye’de gün olmuyor ki insanlar suç işlemesinler. Her meslekten, her meşrepten, her mezhepten ve her dinden insanlar suç işliyorlar. Bazen bir devlet başkanı, bazen bir çoban, bazen bir amir, bazen de bir memur. Kısaca insanın olduğu yerde suç da var olmuştur. Çünkü suç insanın işleyebildiği bir had aşma meselesidir. Bir zulümdür.

Her kesimden insanların suç işleme meylinden dolayı kanunda suçun şahsiliği diye bir madde vardır. Yani suç sadece suç işleyeni bağlayan bir meseledir. Dolayısıyla suç ile alakası olmayan başka insanları suçluya olan yakınlığından dolayı cezalandırmak da ayrı bir suçtur.

Bu mesele bütün dünyada böyle iken iş Müslümanlardan birinin işlemiş olduğu bir suça gelince hemen değişiyor. O Müslümanın dini, bağlı olduğu cemaati veya derneği, anında suçlu listesine alınıyor ve hücuma geçip saldırı başlatılıyor. Öyle bir tazyikle suçlayıp saldırıyorlar ki, kanını içseler doymaz bir kin ve nefret ortaya koyuyorlar. Hâlbuki aynı suçu başkaları, daha vahşi bir şekilde işlediği halde aynı tepkiyi bu şiddette ortaya koymuyorlar. Dolayısıyla anlıyorsun ki mesele üzüm yemek değil bağcıyı dövmekmiş.

Filistinli biri, gaspçı bir siyonisti öldürse bütün Filistinliler terörist. Ama aynı siyonist her gün çoluk çocuk onlarca Filistinliyi öldürür, kimsede ses yok! Batıda kiliselerde vahşi bir katliam yapılmış, yerli halkların çocuklarına, zencilere, kızlara, erkek çocuklarına akıl almaz işler yapılmış ama bu saldırgan tayfadan ses yok. Ama bir Müslüman bir suç işlese, anında tüm Müslümanlar suçlu olarak damgalanır ve nefret söylemleri her tarafa yayılır.

Ey İslam düşmanları, bir Müslüman da suç işleyebilir. Bu meseleyi bütün Müslümanlara mal etmek zır cahillik ve körü körüne bir düşmanlıktır. Her ülkenin kendine göre yasaları var. Cezaları var. İnsanlar yargılanmadan, muhakeme olmadan siz nasıl hemen cezasını kesersiniz? Bunun cezasını siz mi vereceksiniz yoksa mahkeme mi? Aklınızı başınıza alın ve toplumu anarşiye sevk etmeyin. Her işi ehline bırakın. Bırakın adalet yerini bulsun. Suçun şahsiliği ilkesince kim veya kimler bulaşmışsa mahkeme ortaya çıkarıp cezasını versin. Siz adaletin mi peşindesiniz yoksa zulüm mü yapmak istiyorsunuz?

Ama yapılanlara, söylenenlere ve söyleyenlere bakınca aslında bunların asıl meselesinin başka olduğunu hemen görüyoruz. Çünkü hedefte suç işlediği iddia edilen değil başkaları var. Mesele mağdurun yanında yer almak değil, bazı yapıları ortadan kaldırmak için acıyı kullanmak var. Amaca götüren her yol mübahtır mantığı ile her şeyi iktidar olabilmek için kullanma var. Batsın sizin bu iktidar anlayışınız. Batsın sizin bu her şeyi ve herkesi kullanma taktiğiniz. Öyle bir şekilde bu işleri menfaatlerinize alet ediyorsunuz ki asıl sizin işlemekte olduğunuz suç mideleri bulandırıyor.