HOŞ GELDİN EY ÇEŞM-İ RAHMAN

Gelişinle müşerref oldu dünya. Yer ve gök, gark oldu müjdene.

Hoş geldin ey rahmeti Rahman. Bir nur oldun dünyamıza. Ta ahrete kadar yolumuzu aydınlattın. Seninle, bizde yeniden doğduk, karanlık dehlizlerden. Bize insanlığı öğrettin en güzelinden. Merhameti, şefkati, kardeşliği senden öğrendik.
Hoş geldin ey rahmeti Rahman. Yok ettin zalimleri. Bir put bırakmadın ardında. Sesin yetti zalimlerin diz çökmesine. Bir Azrail gibi dikildin tepelerine. Oturmadın mazlumların hakkını almadan.

Hoş geldin ey rahmeti Rahman. Gelişin bir rahmettir. Karanlık dünyamızı aydın ettin. Niçin yaşadığımızı öğrettin bize. Nasıl yaşayacağımızı gösterdin bize. Rahmanı tanıttın bize. Seninle varlığımızın sebebini öğrendik.

Hoş geldin ey rahmeti Rahman. Öyle bir sözle geldin ki; değiştirdin dünyayı. Öyle bir söz söyledin ki; zalimler söylemeye cesaret edemediler. Öyle bir söz söyledin ki; köleler efendi oldu, efendiler köle. Öyle bir değiştirdin ki dünyayı; ne senden önce nede senden sonra kimse değiştiremedi. Öyle bir hakikati haykırdın ki; güneşten daha parlak ve gündüzden daha aydındı.

Hoş geldin ey rahmeti Rahman. Gönüllerimize bir şifa getirdin. Seninle gözyaşlarımız dindi. Seninle yüzümüz güldü. Müjdelerin içimizi öyle bir ferahlattı ki kaybettiklerimizi hiç üzülmedik.

Hoş geldin ey rahmeti Rahman. Bir yağmur gibi yağdın üstümüze. Seninle ıslanan topraklar bir rahmet deryası oldular. Bereketin hiç bitmedi. Ağzından çıkan her bir söz bir kaide oldu. Hiç değişmedi. Yaptığın her bir hareket bir komut oldu hiç şaşmadı.

Hoş geldin ey lütfü rahman. Seninle bahtımız açıldı. Seninle gözümüz ve gönlümüz açıldı. Seninle avunduk. Seninle korunduk. Sen, dertlerimize şifa, dertlilerimize deva oldun. Her bir sözün bir kandil oldu karanlık gecelerimize. Her bir kelamın bir ruh oldu da, ölmüş bedenlerimiz onunla dirildi.

Hoş geldin ey İlahi Ferman. Senin tanıdık Rabbimizi. Sen öğrettin kelamını, meramını. Sen bildirdin emanını, canını cananını. Habibi oldun, emini oldun, rahmeti oldun Rahmanın.

Hoş geldin ey efendim. Safalar getirdin. Senden yana şükrettik Rahmana. Kul olduk dergâhına. Kapısına durduk dualarla. Secde secde vardık huzuruna. Türlü dileklerde bulunduk, sayende ne kovulduk ne de mahrum kaldık o kapıdan. Hep seni en başa koyarak dileklerimizi öyle sunduk. Sayende kabul oldu dileklerimiz.

Sevgin bize bir rızık oldu. Ne o tükendi nede biz usandık. Sözlerin bize bir rehber oldu. Düştü önümüze ne o şaştı nede biz terk ettik. Uğrunda her cefaya sefa gibi kabul ettik. Ne göz ıslandı nede kalp kırıldı. Aksine bize bir sevinç ve huzur oldu. Bir şan ve şeref oldu.

Seninle yaşadık her gün. Seninle uyandık her sabah. Senin ile sevindik senin ile ağladık. Sen bize bir dost, bir akraba, bir kardeş oldun. Seni andık en zor günlerimizde. Seni hatırladık her günümüzde. Seninle teselli bulduk. Hayat kaynağımız oldun. Ümidimiz, sevincimiz, sevdamız oldun. Öyle sevdik ki SENİ, hayatımız oldun.