Müsaadenizle birazcık sevinelim!
Sevinmek bizim de hakkımız yahu, niye çok görüyorsunuz, hep siz mi sevineceksiniz, bırakın biraz da biz sevinelim.
Vay efendim; bu yangın esnasında ne kadar böcekler, hayvanlar, canlılar yanıyormuş, bitkiler, ağaçlar, ormanlar kül oluyormuş, hiç olmazsa bunlar için üzülmeliymişiz... Bizi vurmak istedikleri noktaya bir bakar mısınız!
Biliyor musunuz; dünyadaki sekiz milyar insanın nelere ağlayıp üzüleceğinin nelere sevinip güleceğinin karara bağlandığı, beyinlerin yıkandığı bunun için şeytani senaryoların hazırlanıp görünüme sunulduğu algı merkezi olan Hollyvood yanıyor. Bırakın birazcık sevinmeyi aslında insanlık âlemi sırf bundan dolayı bayram etmeli değil mi?
“Gazze’de bir tek canlı bırakılmamalı, hepsi yakılmalıdır” diyen canavarların villaları yanıyormuş, bırakın yansın ve bırakın birazcık sevinelim.
Kısacası dünyayı cehenneme çevirmeye çalışan emperyalist bir ülkenin emperyalistlerinin yaşadığı bir bölge yanıyor. Gazze’yi yerle bir etmek, minnacık çocukları vahşice öldürmek için silah ve yüz milyarlarca dolar gönderen bu zalimin yangından dolayı uğradığı zarar söylendiğinde elbette bizim aklımıza ilk gelecek hesap Gazze hesabı olacaktır. Dünyanın bunca mazlumunu ağlatmak için ne kadar dolar harcamışsa hiç olmazsa o kadar dolarının yanıp kül olmasını temenni etmek suç mudur Allah aşkına!
Hem içimizden geliyor sevinmek, niçin dışa vurmayacakmışız, niçin ifade etmeyecekmişiz bu sevincimizi? Münafıklığın ne alemi var. “Vah vah, çok üzüldük” desek inanacak mısınız?
Yangın tabiatıyla sıcaktır, yakar kavurur. Ama bazı yangınlar yürekleri soğutur, bir başka deyişle; yanmakta olan bazı yürekleri su değil ancak yangın söndürür.
Hele şu yangın bir sona ersin, yangın mahalli bütün çıplaklığıyla net bir görünüm alsın, detaylarıyla belli olsun daha nelerin ve kimlerin konuşulacağını o zaman göreceğiz.
Biliyor musunuz, çok ağladık, çok üzüldük, çok gözyaşı döktük, Rabbimiz yüzümüzü güldürsün!
Selam ve dua ile!
