KERBELA’YA AĞLAMAK

Bu günlerde kulaklarımız bir kez daha Hüseyn ve Zeynebi feryatla çınlıyor...
Bir kez daha mahzun oldu kalplerimiz...
Bir kez daha yaşardı gözlerimiz...  Bir kez daha kanadı yüreklerimiz.
Nübüvvet ve risalet bahçesinin şahı, kızıl gülü, İmamet ve velayet semasının üçüncü yıldızı. Özgür ruhların önderi ve örneği, hakikat yolcularının kıblesi, şehadet aşıklarının aziz öğretmeni.
sevgi ve saadet rehberi, ubudiyet ve irfanın büyük üstadı. Aşk ve şehadet öncüsü...
Evet biz böyle derya misali tüm  cevherleri ve güzellikleri yüreğinde yaşayan ve yaşatmak uğruna...
Yani, sözün bittiği yerde, "Aşkın kestiği parmak acımaz" diyerek, kanını, kanından olanları, ortaya koymuş yiğit Hüseyn için ağlıyoruz.
Zira Efendimiz (as) daha ilk dünyaya geldiğinde, O'nu aşkın gözyaşlarıyla yıkayıp paklamış;
"Hüseyn bendendir, ben de Hüseyn’denim" diyerek O'na olan muhabbetini dile getirmişti.
İşte ondandır bizim bu mahzuniyetimiz ve kederimiz.
Evet biz Hüseyn'in mazlumiyetine, yanlızlığına, ağlıyoruz. Faziletlerin, hak ve hakikatin garipliğine ağlıyoruz. İslam'ın, Kur'an’ın, garipliğine ağlıyoruz. Ehlibeytin yalnızlığına, aslanların, yiğitlerin Kerbela çöllerinde cansız yatan bedenlerine ağlıyoruz. Mazlum bedenlerinin esaretine... çapulcuların baş tacı edilmesine... ölümü ölümsüzleştiren Hüseyn ve yarenlerine ağlıyoruz.
Kerbela çöllerinde, Hüseyn'i yanlız ve susuz bırakan sözüm ona Müslümanların akıbetlerine ağlıyoruz.
İhanet ve korkaklığın merkezi olarak, Cennet gençlerinin efendisini arkadan vuran Kufe halkına ağlıyoruz.
Canlarını canana feda eden, Müslime, Müminlere ve küçük Asğar’a ağlıyoruz.
Kerbela çöllerini feryadıyla inleten,
Yezid’lere karşı aslan gibi haykıran Zeyneb’e ağlıyoruz.
Küçücük bedeniyle kocaman imtihanları başarıyla geçen Sakine’ye ağlıyoruz.
Susuz çölleri kanıyla sulayan Hüseyn' e ağlıyoruz.
Her yer Kerbela her gün aşura bizim için. Hüseyni Mektebin, Mazlum Yusuflarına ağlıyoruz. Ker-bu bela olan, Zindanı gülistana çeviren Yusuflara ağlıyoruz.
Hüseyni kıyamın mektebinden ders alıp, "Bir kez Zalim olmaktansa, bin kez Mazlum olmayı yeğlerim". Diyebilen yiğitlerin derdest olan bedenlerine ağlıyoruz.
Hüseyni unutmamak sadece onun için ağlamak değildir. Hüseyni Mektebi unutmamaktır. Onun kıyam ruhunu her dem zinde tutmak adına yaşamak ve yaşatmaktır.
Kerbela-i ve Aşura-i değerleri ihya ve inşa etmek. Hüseyn' e ağlamak temsil ettiği davaya sevdalanmak ve sahiplenmektir.
Zeynebi bir kıyam ve nefesle zulme asla boyun eğmemektir.
Hüseyn ve yarenlerine, selam olsun.

Konuk Yazar: Esma Akbalık