Güncel

Yarım milyar futbol sahası kadar sulak alan yok oldu: 39 trilyon dolar kayıp

Uluslararası bir hükümetlerarası rapora göre dünya, 411 milyon hektar sulak alanı kaybetti—bu, yaklaşık yarım milyar futbol sahasına eşdeğer...

Abone Ol

Uluslararası bir hükümetlerarası rapora göre dünya, 411 milyon hektar sulak alanı kaybetti—bu, yaklaşık yarım milyar futbol sahasına eşdeğer—ve geriye kalan sulak alanların dörtte biri artık tahribat altında. Arazi kullanım değişiklikleri, kirlilik, tarımsal genişleme, istilacı türler ve deniz seviyesi yükselmesi veya kuraklık gibi iklim değişikliğinin etkileri bu yıkımlara yol açıyor.

Sulak alanlar balıkçılık, tarım ve sel kontrolü gibi ekosistem hizmetlerine destek sağlar. “Wetlands Convention” (Sulak Alanlar Sözleşmesi) tarafından yayınlanan raporda, bu sistematik tahribatın 2050 yılına kadar ekonomik fayda kaybının 39 trilyon doları bulabileceği uyarısı yapıldı.

1970’ten bu yana tatlı su sistemleri (bataklıklar, nehirler, göller) ile kıyı sulak alanlarının (mangrov ormanları, mercan resifleri) yaklaşık %22'si kayboldu. Bu oran, herhangi bir ekosistemdeki en hızlı kayıp oranını temsil ediyor. Raporun baş yazarlarından Hugh Robertson, "kaybın şiddeti görmezden gelinemeyecek kadar büyük" dedi.

Raporda, geride kalan sulak alanları korumak için yılda 275 ila 550 milyar dolar arasında yatırım yapılması çağrısı yer alıyor. Mevcut yatırım düzeyinin bu ihtiyacın çok gerisinde kaldığı vurgulanıyor.

Sulak alanlar su kaynaklarını düzenler, sele karşı korur, karbon depolar, kültürel değer taşır, balıkçılık ve tarıma destek olur. Bu hizmetler, yükselen deniz seviyeleri ve artan tropikal fırtınaların gölgesindeki iklim krizi döneminde hayati önem taşıyor.

Bu rapor, 1971’de 172 ülkenin imzaladığı ve üç yılda bir toplanan “Sulak Alanlar Sözleşmesi” katılımcılarının Victoria Şelalesi, Zimbabve’de yapılacak toplantısından bir hafta önce yayımlandı. Yönetim, Çin, Rusya ve ABD gibi büyük ülkeleri kapsasa da henüz tüm tarafların temsilci gönderip göndermeyeceği netleşmedi.

Sulak alan tahribatı özellikle Afrika, Latin Amerika ve Karayipler’de şiddetli şekilde ilerliyor; ama aynı zamanda Avrupa ve Kuzey Amerika’da da hızla kötüleşiyor. Çin, Kamboçya ve Zambiya gibi ülkelerde sulak alanların rehabilitasyonu için projeler başlatılmış durumda.